Peygamber'in insanlara karşı şefkati

    Hz. Muhammed, insan haklarının hiçbir anlamının olmadığı, gücün haklı olduğu ve toplumun putperestliğin kök saldığı bir dönemde Arabistan'da İslam tebliğini başlatmıştır. Bu ortamda Hz. Muhammed, evrendeki her şeyin Tek Gerçek Yaratıcısı olan Allah'ın emrettiği adalet, barış, insan hakları, hayvan hakları ve hatta çevre hakları mesajını öğretmiştir.

    Allah bize Peygamber Muhammed karakterinde ahbap bir insan modelini göstermiştir. Dostu, düşmanı, erkeği, kadını, genci, yaşlısı herkese nezaket ve saygıyla muamele etti.

Putperest Araplar Peygamber'in mesajına aşırı bir nefretle karşılık verdiklerinde bile, o sevgi ve nezaket gösterdi.

Peygamber'in hayatından aşağıdaki örnekler bize kinle karşılaştığımızda nasıl davranmamız gerektiğini göstermektedir.

Peygamber'in karakterinin en sabırlı ve hoşgörülü yönlerinden birini, Hz.

    Bu olayla ilgili hikaye, Peygamber'in her gün yoluna çöp atarak onu sinirlendirmeye çalışan bir komşusundan bahseder. Bir gün evden çıktığında çöp yoktu. Bunun üzerine Peygamber, yaşlı kadını sorguya çekti ve onun hasta olduğunu öğrendi. Peygamber onu ziyarete gitti ve ihtiyacı olabilecek her türlü yardımı teklif etti. Yaşlı kadın son derece alçakgönüllüydü ve aynı zamanda Peygamber'in kendisine gösterdiği ilgi karşısında yaptığı hareketlerden utanıyordu.

Muhammed'in şefkat örneğini görerek, İslam'ın Peygamber'in tebliğ ettiği hak din olması gerektiğine ikna oldu. 1

Peygamber'in hayatından nakledilen bir diğer olay, Peygamber'in komşu bir kasaba olan Taif'e seyahat etmesidir.

    Taif'te Yüce Allah'ın mesajına saygı duyabilecek insanları bulabileceğini düşündü. Taifliler de Mekkeliler kadar kin dolu çıktılar. Şehrin ileri gelenleri, Peygamber'le alay etmek için organize bir sefer düzenlediler. Peygamber'e olan hoşnutsuzluklarını artırmak ve onun İslam'ı tebliğ etmesini engellemek için bir grup çocuğu ve serserileri onun arkasına yerleştirdiler. Onu rahatsız ettiler ve ona taş attılar. Yorgun, terk edilmiş ve yaralı olarak yakındaki bir bahçeye sığındı. Kureyş'in iki zengin beyi olan Atabe ve Şeybe'ye aitti.

    Hz.Muhammed zamanında ikisi de oradaydı. girdi ve uzaktaki bir ağacın altına oturdu. Peygamber yüzünü semaya kaldırarak şöyle dua etti: "Ey Cenab-ı Hak! Acizliğime, acizliğime ve maruz kaldığım alaya şikayetimi sana arz ediyorum. Ey merhametli! Sen bütün mazlumların velisisin. 'Sen benim İlahımsın.O halde beni kime emanet edersin?Bana kötü davranan yabancılara veya bana üstün gelen düşmanlara?Başıma gelen, senin gazabından değilse, o zaman ben Korkma. Hiç şüphe yok ki, senin emniyet ve himaye alanı bana yeterince geniştir. Karanlığı aydınlatan, dünya ve ahiret işlerini düzelten nuruna sığınırım ki, gazabın ve gazabın üzerime inmesin. Memnuniyetiniz uğruna, memnun kaldım ve kaderime razı oldum.

    Atabah ve Shaibah izliyorlardı. Adaas adındaki hizmetçilerini çağırdılar ve ona bir tabak dolusu üzüm verdiler. "Bunu ağacın altındaki adama götürün" diye emrettiler. Böylece üzümleri Hz.Muhammed'e getirdi. .

    Peygamber olarak üzümleri toplarken "Bismillahirrahmanirrahim" (Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla) buyurdu. Adaas bunu daha önce hiç duymamıştı. Bundan çok etkilenmişti, çünkü Peygamber, maruz kaldığı tüm zorluklara rağmen Yüce Allah'tan rahmet ve merhamet dilemekteydi.

"Sen kimsin?" Adas sordu. Muhammed , "Ben Allah'ın Peygamberiyim. Nereden geliyorsun?" diye cevap verdi.

Hizmetçi dedi ki: "Ben Adaas, bir Hristiyanım. Nainava'dan geliyorum."

"Nainava? Sen kardeşim Yunus bin Mati'nin (Mati oğlu Yunus) yaşadığı yerden geliyorsun." dedi.

Adaas bu ismi duyunca şaşırdı.

    "Yunus hakkında ne biliyorsun? Burada kimse onu tanımıyor gibi. Nainava'da bile babasının adını bilen on kişi yok denecek kadar az."

Peygamber : "Evet, onu tanıyorum çünkü o da benim gibi Yüce Allah'ın bir Peygamberiydi" dedi.

Adaas, Peygamber'in önünde diz çöktü, elini öptü ve onu kucakladı.

    Peygamber'in taş atan kalabalığa sığınmasından sonra, Cebrail Melek'in Peygamber'e gelip, Cebrail'in şehri iki dağ arasına gömme emrini vermesini isteyip istemediğini sorduğu rivayet edilir. Peygamber, bu insanların elinde çok acı çekmiş olmasına rağmen, belki de zürriyetleri hak dinini ilan edecekleri için Taiflilerin helak olmasını istemediğini söyledi.2

    İslam âlimi İmam Gazali (1058 - 1111), Peygamberimiz'in çevresindekilere karşı şefkatli tavrıyla ilgili hadislerinde topladığı bilgileri şöyle özetlemektedir:

    "Öfkeyi bilmekten uzaktı ve şeylere çabuk şefkat gösteriyordu. İnsanların insanlara en çok düşkünüydü. İnsanların en hayırlısı ve insanlara en çok iyilik edeni, insanlara en faydalısı ve en faydalısıydı." 3

    Kur'an, Peygamber'in alemlere rahmet olarak gönderildiğini söyler. Peygamber'e hürmet edeceksek, öfke ve kin duygularıyla değil, Peygamberimiz'in yüce huyunu benimsemekle olacaktır.