Psikokinezi: 'Zihin, Maddeden Üstündür' Hakkında Gerçekler

‘Burada kim medyum? Elimi kaldır!’’

    Bu eski bir şaka, ancak önsezi (geleceği bilmek) ve telepati (uzak bir yerdeki şeyleri tarif etmek) dahil olmak üzere birkaç iddia edilen psişik güç türü var. Ancak salt etkileyicilik için, nesneleri zihin gücüyle hareket ettirme yeteneği olan psikokineziyi yenmek zordur. Kelime Yunanca "akıl" ve "hareket" kelimelerinden türetilmiştir ve ayrıca PK veya telekinezi olarak da adlandırılır.

    Kurgusal psikokinetiği bulmak kolaydır: Popüler X-Men çizgi roman ve film serisi, güçleri duyu dışı algı ve psikokinezi içeren Jean Grey karakterini içerir. 2009 yapımı "Push" filmi, çeşitli psişik yeteneklere sahip bir grup genç Amerikalı hakkında bir araya gelip paranormal güçlerini karanlık bir ABD devlet kurumuna karşı kullanıyor.

    Pek çok Amerikalı psişik yeteneğe inansa da (2005 Baylor Din Araştırması'na göre yaklaşık yüzde 15'imiz), varlığına dair bilimsel kanıtlar hala zor. Hatta bazı insanlar psikokineziyi manevi dünyayla ilişkilendirerek, örneğin hayaletlerle ilgili bazı raporların - örneğin poltergeistler gibi - ölümsüzlerin tezahürleri olmadığını, bunun yerine bir kişinin psişik öfkesinin veya kaygısının bilinçsiz salınımları olduğunu öne sürer.

    İnsanlar günlük nesneleri düşüncelerinden başka bir şey olmadan hareket ettirebilseydi, bunu göstermek oldukça kolay olurdu: Kim latte'lerini tezgahın karşısından bir psişik barista tarafından teslim edilmesini ve sadece bir hareketle doğrudan elinize geçmesini istemez ki?

    Bu olmuyor tabii. Bunun yerine araştırmacılar, "mikro-PK" olarak adlandırdıkları şeye veya çok küçük nesnelerin manipülasyonuna odaklandılar. Buradaki fikir, eğer yetenek varsa, gücünün açıkça çok zayıf olmasıdır. Bu nedenle, bir nesneyi fiziksel olarak hareket ettirmek için ne kadar az fiziksel enerji uygulanması gerekecekse, etki o kadar açık olmalıdır. Bu nedenle, laboratuvar deneyleri genellikle, şansın üzerinde bir oranda zarları belirli bir sayıya indirmeye çalışmak veya bilgisayarlı bir rasgele sayı üretecini etkilemek gibi oldukça sıradan başarılara odaklanır.

    Metodolojilerdeki bu değişiklik nedeniyle, psikokinezi deneyleri daha çok karmaşık istatistiksel analizlere dayanır; Mesele, örneğin bir kişinin zihniyle bir kaşık büküp bükemeyeceği veya bir bardağı devirip deviremeyeceği değil, 1000 deneme boyunca bir madeni parayı zamanın yüzde 50'sinin önemli ölçüde üzerinde tura getirip getiremeyeceğiydi.

Spiritüalizm ve medyumlar

    İnsanların yalnızca zihin gücüyle nesneleri hareket ettirebilmeleri fikri, yüzyıllardır insanların ilgisini çekmiştir, ancak yalnızca 1800'lerin sonlarında bilimsel olarak gösterilebilecek bir yetenek olarak görülmüştür. Bu, psişik ortamların seanslar sırasında ölülerle temas kurduğunu iddia ettiği ve nesnelerin karanlık odada aniden ve gizemli bir şekilde hareket ettiği, yüzdüğü veya uçtuğu, görünüşte insan eli değmeden, ilk din Spiritüalizminin en parlak döneminde meydana geldi. İronik olarak, Sherlock Holmes'un yaratıcısı Sir Arthur Conan Doyle da dahil olmak üzere birçok insan ikna olmuş olsa da, bunların hepsi bir aldatmacaydı. Dolandırıcı medyumlar, nesnelerin dokunulmamış gibi görünmesini sağlamak için gizli kablolardan siyah kaplı suç ortaklarına kadar her şeyi kullanarak hileye başvurdu.

    Halk, sahte psikokinezi konusunda yavaş yavaş akıllandıkça, fenomen gözden kayboldu. 1930'larda ve 1940'larda, Duke Üniversitesi'nde JB Rhine adlı bir araştırmacının, insanların rastgele olayların sonucunu zihinlerini kullanarak etkileyebileceği fikriyle ilgilenmeye başlamasıyla yeniden canlandı. Ren, deneklerden akıllarının gücüyle sonucu etkilemelerini isteyerek, zar atma testleri ile başladı. Sonuçları karışık ve etkileri küçük olsa da, onu gizemli bir şeyler olduğuna ikna etmeye yetti. Ne yazık ki Ren için, diğer araştırmacılar bulgularını kopyalayamadı ve yöntemlerinde birçok hata bulundu.

    1970'lerde, Uri Geller dünyanın en tanınmış medyumu oldu ve bozuk saatleri başlatmak ve kaşıkları bükmek de dahil olmak üzere iddia edilen psikokinetik yeteneklerini göstererek dünyayı dolaşan milyonlar kazandı. Sihir numaralarını kullanmayı reddetmesine rağmen, birçok şüpheci araştırmacı, Geller'in tüm şaşırtıcı başarılarının sihirbazlar tarafından kopyalanabileceğini ve kopyalanabileceğini gözlemledi.

    Halkın psikokineziye olan ilgisi 1980'lerde geri döndü. Ulusal olarak iddia edilen psikokinetik yeteneğiyle tanınan James Hydrick, birkaç başarılı televizyon görüntüsünün ardından 1981'de "This's My Line" adlı televizyon programında güçlerini göstermeye çalıştı. Kalem veya telefon rehberi sayfaları gibi küçük nesneleri zihniyle hareket ettirdiğini iddia etti. Sunucu Bob Barker, Hydrick'in sayfaları hareket ettirmek için yalnızca gizlice üflediğinden şüphelenen şüpheci James Randi'ye danıştı.

    Bu hile yöntemini önlemek için Randi açık kitabın çevresine strafor parçaları yerleştirdi, çünkü sayfalar Hydrick'in zihni yerine nefesi nedeniyle hareket ederse hafif parçalar açıkça bozulacaktı. Barker, Randi, bir jüri heyeti ve canlı stüdyo seyircisinin önünde geçen garip dakikalardan sonra, telaşlı bir Hydrick sonunda güçlerinin işbirliği yapmadığını söyledi. Hydrick daha sonra psikokinetik güçlerinin sahte olduğunu kabul etti ve halkı kandırmanın ne kadar kolay olduğuna hayret etti.

Dolandırıcılık ve sahtekarlık

Psikokinezi tarihi, hem kanıtlanmış hem de şüpheli bir sahtekarlık ve sahtekarlık tarihidir.

    Hatta birçok araştırmacı, verilerin bilimsel kanıt standartlarının çok gerisinde kaldığını kabul ediyor; araştırmacı Russell Targ, "The Reality of ESP" (2012, Quest Books) adlı kitabında, "laboratuvar psikokinezisinin kanıtlarının oldukça zayıf olduğunu" kabul ediyor.

    Bununla birlikte, sanal gerçeklik teknolojisindeki son gelişmeler, bir sonraki en iyi şey olabilir. 2017'de Neurable adlı bir şirket, Awakening adlı bir oyun için psikokinezi - veya en azından sanal gerçeklik biçimini - geliştirme planlarını duyurdu. Bir kulaklıkta göz hareketi izleme teknolojisi ve elektroensefalogram (EEG) sensörlerinin bir kombinasyonunu kullanan oyun, oyuncunun sanal bir dünyadaki nesneleri yalnızca bakarak ve düşünerek hareket ettirmesine ve manipüle etmesine olanak tanır. Birkaç dakika süren ilk kalibrasyon işleminden sonra, oyuncular bilgisayar tarafından oluşturulan görüntüleri seçip taşıyabilirler.

    Belki bir gün teknoloji, nesneleri düşüncelerimizle gerçekten hareket ettirmemize izin verecek, ancak o zamana kadar kurgu ve fantezide tasvir edilen güçten memnun olmalıyız.