Karanlık Çağların Çok Karanlık Olmamasının 6 Nedeni

    MS 476'da Roma İmparatorluğu'nun çöküşünü takip eden yüzyıllara genellikle Karanlık Çağlar denir - ama bunlar gerçek miydi?

1. “Karanlık Çağlar” fikri, eski Roma'ya karşı büyük ölçüde önyargılı olan daha sonraki bilim adamlarından geldi.

     MS 476'yı takip eden yıllarda, çeşitli Cermen halkları Batı'daki (Avrupa ve Kuzey Afrika dahil) eski Roma İmparatorluğu'nu fethetti ve antik Roma geleneklerini kendi lehlerine terk etti. Sözde “Karanlık Çağlar”ın olumsuz görüşü, büyük ölçüde dönemin yazılı kayıtlarının çoğu (beşinci yüzyılda St. Jerome ve St. Patrick, altıncı yüzyılda Gregory of Tours ve sekizinci yüzyılda Bede dahil) nedeniyle popüler hale geldi. güçlü bir Roma merkezli önyargıya sahipti.

     Roma betonu gibi yeniliklerin kaybolduğu ve Erken Orta Çağ'da okuryazarlık oranının eski Roma'daki kadar yüksek olmadığı doğru olsa da , sözde “Karanlık Çağlar” fikri Petrarch gibi Rönesans bilim adamlarından geldi. insan başarısının zirvesi olarak antik Yunanistan ve Roma. Buna göre, hiçbir büyük liderin ortaya çıkmadığı, hiçbir bilimsel başarının elde edilmediği ve hiçbir büyük sanatın üretilmediği karanlık ve kaotik bir dönem olarak takip edilen dönemi göz ardı ettiler.

2. Kilise, kilise ve devlet arasındaki ilişkiyi yeniden tanımlayarak, Avrupa'daki en güçlü güç olarak Roma İmparatorluğu'nun yerini aldı.

    Roma'nın yokluğunda, Erken Orta Çağ'da Avrupa, Frank İmparatoru Charlemagne'nin saltanatı sırasındaki kısa bir dönem dışında (daha sonraları hakkında daha fazla bilgi için) tek bir merkezi güç olarak büyük bir krallıktan veya başka bir siyasi yapıdan yoksundu. Bunun yerine, Orta Çağ Kilisesi, üçüncü yüzyılda Mısırlı Aziz Anthony ile başlayan ve en etkili noktasına Yüksek Dünya'da yükselecek olan bir hareket olan manastırcılığın yükselişi sayesinde, Avrupa'nın en güçlü kurumu haline geldi. Orta Çağ (MS 1000-1300).

    Erken ortaçağ döneminde krallar, kraliçeler ve diğer yöneticiler, yetkilerinin ve güçlerinin çoğunu Kilise ile olan ilişkilerinden aldılar. Büyük Gregory (590'dan 604'e kadar olan papa) ile başlayan güçlü bir papalığın yükselişi, Roma İmparatorluğu günlerinin aksine, Avrupa hükümdarlarının iktidarı tekelleştiremeyecekleri anlamına geliyordu. Kraliyet gücü üzerindeki bu sınırlama fikri, Magna Carta ve İngiliz Parlamentosu'nun doğuşu gibi kilometre taşlarını etkileyerek Yüksek Orta Çağ'a kadar devam edecekti .

3. Manastırcılığın büyümesi, daha sonraki Batı değerleri ve tutumları için önemli sonuçlar doğurdu.

    Erken Orta Çağ boyunca Kilisenin egemenliği, daha sonraki akademisyenlerin - özellikle 16. yüzyılda Protestan Reformu ve 17. ve 18. yüzyıllarda Aydınlanma'nın - dönemi “aydınlanmamış” (aksi halde karanlık olarak bilinir) olarak damgalamalarının önemli bir nedeniydi. din adamlarının entelektüel ilerlemeyi dini dindarlık lehine bastırdığına inanmak. Ancak ilk Hıristiyan manastırları okuryazarlığı ve öğrenmeyi teşvik etti ve birçok ortaçağ keşişi hem sanatın hem de sanatçıların patronlarıydı.

    Erken Orta Çağların özellikle etkili bir keşişi, büyük Montecassino manastırını kuran Nursialı Benedict (480-543) idi. Manastır ve cemaat için standartlar belirleyen ve başrahibin yetkisini bu standartlara göre sınırlayan bir tür yazılı anayasa olan Benedictine Kuralı, Avrupa'ya yayıldı ve sonunda çoğu Batılı manastır için model haline geldi. Son olarak, Benedict'in “Aylaklık ruhun düşmanıdır” konusundaki ısrarı ve keşişlerin zihinsel ve ruhsal emeğin yanı sıra el işi yapması gerektiğine dair kuralı, ünlü Protestan çalışma etiğini yüzyıllarca önceden haber vermiştir.

4. Erken Orta Çağ, tarım için patlama zamanlarıydı.

    Erken Orta Çağ'dan önce, Avrupa'nın tarımsal refahı büyük ölçüde, kumlu, kuru ve gevşek toprağın, ilk işleyen pulluk olarak bilinen ilk işleyen saban için çok uygun olduğu güneyle sınırlıydı. Ancak, yerin derinliklerindeki çok daha verimli killi toprağı devirebilecek ağır sabanın icadı, 10. yüzyılda kuzey Avrupa tarımını harekete geçirecekti. Dönemin bir diğer önemli yeniliği, atın boynuna ve omuzlarına takılan ve ağırlığı dağıtmak ve bir vagon veya saban çekerken hayvanı korumak için at tasmasıydı. Atların öküzlerden çok daha güçlü ve etkili olduğu kanıtlandı ve at tasması hem tarımda hem de ulaşımda devrim yaratacaktı. Metal at nalı kullanımı da MS 1000'e kadar yaygın bir uygulama haline geldi.

    Bilim adamları ayrıca, 900'den 1300'e kadar Orta Çağ Sıcak Dönemi olarak adlandırılan bir şeyin gerçekleştiğine ve bu sırada dünyanın nispeten sıcak koşullar yaşadığına inanıyorlar. Bu, özellikle Grönland'dan doğuya Avrupa'ya uzanan Kuzey Yarımküre için geçerliydi. Tarım teknolojisindeki önemli gelişmelerle birleştiğinde, alışılmadık derecede iyi hava koşulları, dönemin tarımsal patlamasını körüklemiş gibi görünüyor.

5. İslam dünyasında bilim ve matematikte büyük ilerlemeler kaydedildi.

    “Karanlık Çağlar”la ilgili daha popüler mitler arasında, ortaçağ Hıristiyan kilisesinin doğa bilimcilerini bastırdığı, otopsi ve diseksiyon gibi prosedürleri yasakladığı ve temelde tüm bilimsel ilerlemeyi durdurduğu fikri yer alır. Tarihsel kanıtlar bu fikri desteklemiyor: Erken Orta Çağ boyunca Batı Avrupa'da ilerleme daha yavaş olmuş olabilir, ancak istikrarlıydı ve sonraki ortaçağ döneminde gelecekteki ilerlemelerin temellerini attı.

    Aynı zamanda, İslam dünyası, Yunanca ve Arapça'ya çevrilmiş diğer eski metinlerden oluşan bir temel üzerine inşa ederek matematik ve bilimlerde ileriye sıçradı. Dokuzuncu yüzyıl İranlı astronomu ve matematikçisi el-Khwarizmi'nin (c. 780-c. 850) "Tamamlama ve Dengeleme Yoluyla Hesaplama Üzerine Özet Kitabı"nın Latince çevirisi, Avrupa'yı cebirle tanıştıracaktı. lineer ve ikinci dereceden denklemler; el-Harizmi'nin adının Latince versiyonu bize “algoritma” kelimesini verdi.

6. Karolenj Rönesansı sanatta, edebiyatta, mimaride ve diğer kültürel alanlarda bir çiçeklenme gördü.

    Kısa Pepin'in oğlu Karl, Pepin 768'de öldüğünde kardeşi Carloman ile birlikte Frank krallığını miras aldı. Carloman birkaç yıl sonra öldü ve 29 yaşındaki Karl, tarihi saltanatına Charlemagne (veya Charles the Charles) olarak başlayarak tam kontrolü ele geçirdi. Harika). 50'den fazla askeri sefere çıkan kuvvetleri, İspanya'da Müslümanlarla, kuzey Almanya'da Bavyera ve Saksonlarla ve İtalya'da Lombardlarla savaşarak Frank imparatorluğunu katlanarak genişletti. Katolikliği uygulayan ilk Germen kabilesinin temsilcisi olarak Charlemagne, inancı yayma görevini ciddiye aldı. 800 yılında Papa Leo III, Charlemagne'yi “Romalıların imparatoru” olarak taçlandırdı ve sonunda Kutsal Roma İmparatoru unvanına dönüştü.

    Charlemagne, güçlü bir merkezi devlet inşa ederek, Roma tarzı mimarinin yeniden doğuşunu teşvik ederek, eğitim reformunu teşvik ederek ve klasik Latin metinlerinin korunmasını sağlayarak bu yüce ayrımı sürdürmek için çalıştı. Charlemagne kuralının önemli bir ilerlemesi, Carolingian miniscule olarak bilinen standart bir el yazısı senaryosunun tanıtılmasıydı. Noktalama işaretleri, büyük harfler ve kelimeler arasında boşluk bırakma gibi yeniliklerle okuma ve yazmada devrim yarattı ve kitapların ve diğer belgelerin üretimini kolaylaştırdı. Karolenj hanedanı dokuzuncu yüzyılın sonunda dağılmış olsa da (Charlemagne'in kendisi 814'te öldü), onun mirası, Rönesans ve daha sonraki kültürel canlanmalar için kitaplar, okullar, müfredat ve öğretim teknikleri de dahil olmak üzere temelleri sağlayacaktı.