Ruh Fetüse Ne Zaman Girer?

   Yüksek Mahkeme'nin kürtajı ülke çapında yasallaştıran 50 yıllık bir kararı bozmasının ardından ABD'de milyonlarca kadın yasal kürtaj hakkını kaybedecek.

5'e 4 kararı, Amerika'daki kürtaj haklarını değiştirecek ve bireysel eyaletler artık prosedürü tamamen yasaklayabilecek.

ABD eyaletlerinin yarısının yeni kısıtlamalar veya yasaklar getirmesi bekleniyor.

   On üç kişi, Yüksek Mahkeme'nin kararının ardından kürtajı otomatik olarak yasaklayacak olan sözde tetikleyici yasaları çoktan çıkardı. Bazılarının yeni kısıtlamaları hızla geçmesi muhtemeldir.

   Kürtaj sağlayan bir sağlık kuruluşu olan Planned Parenthood'un araştırmasına göre, toplamda üreme çağındaki yaklaşık 36 milyon kadının kürtaj erişiminin kesilmesi bekleniyor.

   ABD'de ve diğer ülkelerde kürtajla ilgili devam eden tüm siyasi tartışmalar temel dini sorunu görmezden geliyor: Kadın vücudunun rahmindeki fetüs ne zaman insan cenine dönüşür? Anlayışta yaşayan bir fiziksel bedendir, fakat bu ruh ne zaman ruhsal bir insan olur?

   Tüm memeliler hayata fetüs olarak başlar. Kadın bedeninin rahmindeki cenini/embriyoyu dini açıdan insan cenini/embriyonu yapan şey, ruhsal bir insan ruhunun (ruh) cenine/embriyosuna girişidir.

   Görüşleri için oldukça açık bir kutsal temele sahip olan tek Müslüman hukuk alimlerine (fukaha) göre, ruh (ruh) cenine/embriyoya, gebe kaldıktan yaklaşık 120 gün (4 ay) sonra girer.

   İbrani İncil'inde, İncil'de veya Hint dinlerinden herhangi birinin eski yazılarında ruhun ne zaman meydana geldiğine dair net bir ifade yoktur. Sadece Kuran teklifi bir cevaptır.

   Müslüman fıkıh âlimleri, nefs zamanını Kuran'daki bir ayete dayandırırlar: “Andolsun, biz insanları bir özden (balçıktan) yarattık. Sonra onu (rahim zarına) sıkıca sabitlenmiş bir dinlenme yerine (rahme) yerleştirdik. Sonra spermi/yumurtayı pıhtılaşmış kandan bir pıhtı haline getirdik. Sonra o pıhtıdan bir (embriyo) yumru yaptık. Sonra o cesetten kemikler yarattık ve kemiklere et giydirdik. Sonra (nihayet) ondan başka bir yaratık çıkardık (içine bir insan ruhu üfleyerek). Yaratanların en güzeli olan Allah ne yücedir” (23:12-14).

   Yine bir hadis (dini gelenek) vardır: “Seyyiduna Abd Allah ibn Mes'ud, Allah Resulü'nün şöyle buyurdu: “Her biriniz ana rahminde kırk gün yaratılır, sonra benzer bir süre için kalın kan pıhtısı ve daha sonra benzer bir süre için bir et parçası.

   “Sonra Allah, dört şey yazmakla emrolunan bir melek gönderir. Kendisine (herkesin) amelini, rızkını, ölümünü (tarihini) ve (dinde) mutlu mu yoksa bedbaht mı olacağını yazması emrolunmuştur. Sonra ona ruh üflenir…” (Buhari, 3036).

   Hadis'in ikinci kısmı, insan ruhunu hayvan ruhundan farklı kılan şeyin şu olduğunu öğretir: Allah, insanların nasıl davrandığının kaydını tutar; insanın geçimini sağlamak için pek çok yolu vardır, ne zaman öleceğini, ne zaman ve bahçeye mi yoksa ateşe mi düşeceğini yalnızca Tanrı bilmesine rağmen, öleceğini önceden bilirler.

   Böylece, bir fetüsün yaşı yaklaşık 120 güne (4 ay) ulaştığında, artık insan öncesi canlı bir nesne olarak kalmaz; daha doğrusu, yaşayan bir insan haline gelir. Bu noktada tüm organ farklılaşması neredeyse tamamlanır ve çocuk insan vücudu şeklini alır.

   Daha da önemlisi, artık ruh bedene girdiğine göre, fetüs gerçekten insandır; ve anne için tehlike oluşturmadıkça öldürülemez. Sağ kalan erken doğumlarda; ruh doğumdan hemen önce girer.

   Talmud'daki hahamların hepsi, ruhun gebe kalmayla başlamadığı konusunda hemfikirdir. Fetüsün insan canlılığı sorunu Talmud'da iki yerde ele alınmaktadır: Yevamot 69'da 2, hamileliğin ilk kırk gününde bir fetüs suya benzetilir, Nida 8, 2'de fetüs, Tanrı'dan bir insan ruhu olarak tanınır. İkinci üç aylık dönem. Gebeliğe 13 hafta kaldı.

   Tevrat (Çıkış 21:22-23), iki erkek kavga edip hamile bir kadını yaralar ve düşük yapmasına neden olursa ve başka bir zarar verilmezse, zarara neden olan kişinin tazminat ödemesi gerektiğini belirtir.

   Hahamların yorumu, kadına verilen tek zarar fetüsünün kaybıysa, bunun bir ceza davası olarak değil, sivil bir haksız fiil olarak ele alınmasıdır. Dolayısıyla kürtaj yasaklanmış bir suç değildir, ancak zarar vericidir ve bu nedenle caydırıcıdır.

    Erken, güvenilir bir rabbinik yasal metin olan Mişna, doğum sırasında sıkıntı içindeki bir kadın sorununu tartışır. Hayatı tehlikedeyse, onu kurtarmak için fetüsün yok edilmesi gerekir. Başı doğum kanalından çıkmaya başladığında ise bir insan hayatı ya da “nefesh” haline gelir. Bu noktada Yahudi kanunlarına göre hem anneyi hem de çocuğu kurtarmaya çalışmak gerekir.

    Aristoteles zamanında, bir insan ruhunun oluşan embriyoya 40. günde (erkek embriyolar) veya 90. günde (dişi embriyolar) girdiğine ve hızlanmanın bir ruhun varlığının göstergesi olduğuna yaygın olarak inanılıyordu; Dişi hızlanmasının, gebe kaldıktan 90 gün sonrasına göre 40'a çok daha yakın olduğu açık olmasına rağmen.

   Orta Çağ'da, çoğu Roma Katolik ilahiyatçısı (Thomas Aquinas dahil), animasyon ilkesi yaklaşık 2-4 ay boyunca meydana geldiği için bitkisel ruhtan hayvan ruhuna, insan ruhuna bir ilerleme olduğunu kabul eden "seri ruh" teorisini öğretti. gebe kaldıktan sonra,.

   İnanç çağlarının birçok bilgili Katolik yazarı bu teoriye sahip çıktı ve yazılarında onu geliştirdi; belki de o zamanlar Hıristiyan karanlık çağlarında üstün Müslüman tıp bilgisinden etkilenmiştir.

   Geçmişte çok daha yüksek düşük oranları nedeniyle, annenin embriyodan devam eden hareketi (hızlanma) ilk kez algıladığı zaman, en sevilen ruh hali belirtisiydi. Bu, anneden anneye büyük farklılıklar gösterdiğinden, kanun yapmak için iyi bir standart değildir. İlk üç aylık dönem (13 hafta), yasal kararlar almak için iyi bir temel gibi görünüyor.

    2017 Pew anketine göre, Amerikalı Yahudilerin %83'ü kürtajın çoğu durumda yasal olması gerektiğine inanıyor. Ortodoks olmayan tüm Yahudi hareketleri üreme haklarını destekliyor ve ultra-ortodoks Yahudi liderler bile dini istisnalara izin vermeyen kürtaj karşıtı önlemlere direndiler.

   Bu geniş destek, Yahudilerin ABD'de din ve devlet işlerinin ayrılmasına olan bağlılığını ve tartışma için çok yer varken yasal olarak herkese ahlaki soruları dayatma konusundaki isteksizliğini ortaya koyuyor.