Kurban Bayramı ve Haccın Faziletleri

    Müslüman takvimine göre Zilhicce'nin 10. günü, Mekke'deki hacıların insanlığın en eski geleneklerinden biri olan helal hayvanları kurban ettikleri Hac - Kurban Bayramı veya Yawm al-Nahr - günüdür. İbrahim (AS) dönemine kadar.

    Hac ibadetleri İbrahim'in (as) hayatındaki olaylarla bağlantılıdır. İlk karısı Sarah ile çocuksuzdu. Sonra Hacer'i (Hajera) ikinci karısı olarak aldı. Onun sayesinde çok ileri bir yaşta İsmail'in (AS) babası oldu. Çocuk doğduktan kısa bir süre sonra, Allah tarafından bebeği annesi Hacer ile birlikte Mekke vadisine yerleştirmesi emredildi. Birkaç yıl sonra, Kuran'ın dediği gibi, "Oğlu onunla yürüyecek yaşa gelince, (İbrahim) dedi ki: Ey sevgili oğlum, rüyamda seni kurban etmem gerektiğini gördüm. Bak, ne oldu? düşünüyor musun?" (37:102)

    İsmail (a.s.) bu soruya, o zaman genç bir çocuk, "Ey babacığım! Sana emrolunan şeyi yap. İnşaallah, beni sabredenlerden bulacaksın" dedi. (37:102)

    İbrahim'in (a.s) oğlundan ne güzel cevap! Cebelitarık Kayası gibi İsmail (AS) kurban edilmeye hazır olduğunu söyledi. Ona Kuran'da 'sahid oğul' (Ghulamin Halim) ünvanını kazandıran da muhtemelen bu özelliğidir. Kur'an kıssayı şöyle devam ettirir: "Sonra ikisi de (Allah'a) teslim olduklarında ve o da onu yüzüstü yere savurduğunda, biz ona şöyle seslendik: Ey İbrahim, sen o rüyâyı çoktan gerçekleştirdin. Bak! Biz iyileri mükâfatlandırırız. İşte bu, gerçekten apaçık bir imtihandı. Sonra onu büyük bir kurbanla fidye verdik." (37:103-107)

    İbrahim (AS) oğlunu kurban etmek zorunda değildi. Bunun yerine kendisine gönderilen bir koçu İsmail (as) için fidye olarak kurban etmesi istendi. Tek Hak İlah olan Allah, şirkin sahte ilahlarından farklı olarak kana susamış değildir. İbrahim'in (AS) Allah'a olan tavizsiz bağlılığı ve sevgisinde nerede durduğunu kontrol etmek istedi; Oğluna olan sevgi ve şefkat duygularını Allah'ın rızasını kazanmak için yenebilecek miydi? Allah tarafından bir ders verildi - bundan sonra Tanrı'nın sunağında insan kurbanı olmayacaktı. Helal bir hayvanın (deve, inek, kuzu ve keçi gibi) kurban edilmesi ve fakirlere dağıtılması yeterlidir.

    Hac (Hac), İslam'ın temel direklerinden biridir. İmam Gazali'ye (R) göre hac, bir ömür boyu yapılan ibadet, emrolunan her şeyin mührü, İslam'ın kemali ve dinin tamamlanmasıdır. Peygamber (s.a.v.) bu hususta şöyle buyurmuştur: "Kim hac yapmadan ölürse, dilerse yahudi ya da hristiyan olarak ölsün." Haccın, onsuz dinin kemalden yoksun olduğu yüce bir statüye sahip olduğu oldukça açıktır.

    Hac ibadetinin sayısız faziletleri vardır. Allah [İbrahim'e (a.s.)] dedi ki: "İnsanlara haccı ilân et. Sana yaya olarak ve her uzak yoldan gelen her zayıf deve üzerinde gelecekler" (Hac 22:27) . İslam'ın ilk asrının salih Müslümanlarından Katade (r.a.) şöyle demiştir: "Allah Teâlâ İbrahim'e (a.s.) insanlığa Hac'ı ilân etmesini emrettiği zaman, 'Ey İnsanlar, Allah Teâlâ'nın binalarını inşa etmesini emretmiştir. bir ev, hacca git.' Yüce Allah, 'Kendilerine olan faydalarına şahit olsunlar' [Kur'an 22:28] buyurdu ." [Bir keresinde], "İş, hac mevsimindedir ve mükâfatı ahirettedir" denildi.

    Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Kim küfür ve fesat olmadan Beyt'i haccederse, anasının onu doğurduğu günkü gibi günahsız olur." Peygamber (s.a.a) de şöyle buyurmuştur: "Şeytan hiçbir zaman Arafat gününden daha cimri, aşağılanmış, sefil ve eziyetli görülmemiştir." Bu, yalnızca Allah'ın büyük günahlara karşı merhametinin ve sabrının vahyedilişinden gördükleri yüzündendir. "Bazı günahlar vardır ki, ancak Arafat Dağı'na çıkmakla kefareti ödenir" denilir. İmam Cafer Sadık İbn Muhammed (R) bu sözü Muhammed'e (s.a.a) nispet etmiştir.

    Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Kim büyük veya küçük hacca gider ve [Hac'ı tamamlamadan] ölürse, kıyamet gününe kadar bir hacı sevabı ile ödüllendirilir. Kim iki türbeden birinde ölürse, [Hesaplandırılmayacak] ve hesap sorulmayacaktır.Ona "Cennete gir" denilecek ve Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: "[Allah Katında] makbul olan bir hac, tüm dünyadan ve içindekilerden daha iyidir; [Allah katında] makbul olan haccın, cennetten başka sevabı yoktur."

    Muhammed (s.a.v.) de şöyle buyurmuştur: "Büyük veya küçük hacca gidenler, Cenab-ı Hakk'ın bir heyeti ve O'nun ziyaretçileridir. O'ndan [bir şey] dilerlerse, O'ndan mağfiret dilerlerse, onlara bahşeder. Allah onları bağışlar, dua ederlerse kendilerine verilir, [bir kimse adına] şefaat ederlerse şefaatleri kabul edilir.” Peygamber'in (s.a.a) ev halkı tarafından nakledilen bir hadisi şöyle buyurmaktadır: "İnsanların en günahkarı, Arafat'ın üzerinde durduğu halde Allah'ın kendisini bağışlamadığını zannedendir."

    Abdullah İbn Abbas (r.a.) Resulullah'ın (s.a.a) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Bu Kabe'ye (Kâbe) her gün yüz yirmi rahmet iner; bunlardan altmışı tavaf edenler içindir, kırkı da tavaf edenler içindir. [sadece] [yalnızca] [onun önünde] dua eden ve [sadece] [ona] bakanlar için yirmi." Başka bir Peygamber hadisinde şöyle buyurulur: "Kâbe'yi sık sık dolaşın, çünkü o, kıyâmet günü sûrenizde bulacağınız en önemli şeylerden biridir ve [bu,] bulacağınız en hoş ameldir. "

    İlk takvalı Müslümanlardan biri şöyle dedi: "Arafat'ın günü Cuma'ya denk gelirse, Arafat'ta bulunanların hepsi [günahlarından] bağışlanır. Böyle bir [gün], dünyadaki günlerin en güzelidir. Peygamber (s.a.a) veda haccını gerçekleştirdiği ve [Arafat'ta] durduğu sırada Cenab-ı Hakk'ın [aşağıdaki] sözleri [ona] nazil olduğu [günde] oldu. : "Bugün sizin için dininizi kemale erdirdim, size nimetimi tamamladım ve size din olarak İslam'ı seçtim." (Maide, 5/4)Kitap ehli, "Bu âyet bize indirilseydi, onu bayram yapardık" dediler. Ömer (ra) dedi ki: "Şahitlik ederim ki Allah'ın Elçisine [Muhammed'e] iki bayram gününde nazil olmuştur: Arafat Günü ve Toplanma Günü [yani Cuma]. Arafat'ta duruyor. Peygamber (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Allah'ım hacıyı ve haccın mağfiret dilediği kimseyi bağışla."

    Ali İbn Muwaffaq (R) şöyle demiştir: "Bir sene hac ettim ve Arafat gecesi Mina'daki el-Haif mescidinde uyudum. Rüyamda iki melek gibi gördüm. gökten yeşil elbiseli bir adam indi, sonra içlerinden biri diğerine 'Ey Allah'ın kulu' diye seslendi ve o [diğer melek] 'İşte ben ey Allah'ın kulu Lebbeyke' dedi. devam etti, 'Bu yıl Yüce Rabbimiz'in evine kaç kişi hac yaptı biliyor musun?' "Bilmiyorum" diye cevap verdi [ikinci melek], "Altı yüz bin, Rabbimiz'in Evi'ne hacca gitti", diğeri dedi: "Fakat onlardan kaç tanesi kabul gördü biliyor musun?" Hayır dedi.' 'Altı kişi', diğeri yanıtladı. Sonra havaya yükseldiler ve benden kayboldular ve korku içinde uyandım. Çok sıkıntılıydım ve durumum büyük ölçüde rahatsız oldu. Sonra [kendi kendime] dedim ki, '[Yalnızca] altı kişinin haccı kabul edildiyse, ben bu altı kişinin neresindeyim?' Sonra Arafat'tan ayrıldıktan sonra bir süre Meş'ar-ı Haram'da kaldım ve kabul edilen az sayıdaki [o yılki hacca katılan] çok sayıda insan üzerinde düşünmeye başladım. Uyuyakaldım ve birdenbire [önümde] iki figür [tekrar] [aynı] formda aşağı indiler. Biri diğerini [önceki gibi] aynı kelimeleri tekrarlayarak çağırdı. Sonra, 'Rabbimiz bu gece ne karar verdi biliyor musunuz?' dedi. 'Hayır' dedi diğeri. "dedi. Altı yüz bin kişiden herkese verdi.' Sonra tarifi mümkün olmayan bir sevinçle uyandım."

    Allah, yeryüzündeki en büyük yıllık insan topluluğu olan Hac'ı gerçekleştirmemize ve "Labayk Allahuma Labayk" ilahisini söylememize izin versin. Labayk. La shareeka laka Labayk. İç hamda wan-nimata laka vel mülk. La shareeka Lak (anlamı: İşte emrindeyim, Tanrım, buradayım - buradayım. Senin ortağın yok. İşte buradayım. Gerçekten, övgü ve lütuf Senindir ve mülk Senindir. Ortak yok sende var mı.)