İslam'ın Sünni-Şii Ayrımı

    İslam içindeki iki ana mezhep , Sünni ve Şii, İslam'ın temel inanç ve uygulamalarının çoğu üzerinde hemfikir olsalar da, ikisi arasındaki keskin ayrım 14 yüzyıla kadar uzanıyor. Bölünme, tanıttığı İslam inancının lideri olarak Hz. Muhammed'in yerine kimin geçeceği konusundaki bir anlaşmazlıktan kaynaklandı.

    Bugün, Dış İlişkiler Konseyi'nin bir tahminine göre , dünyadaki yaklaşık 1,6 milyar Müslüman'ın yaklaşık yüzde 85'i Sünni, yüzde 15'i Şii'dir . Şiiler İran, Irak, Bahreyn ve Azerbaycan'da nüfusun çoğunluğunu ve Lübnan'da çoğulluğu temsil ederken, Sünniler Fas'tan Endonezya'ya kadar 40'tan fazla ülkede çoğunlukta.

    Farklılıklarına rağmen, Sünni ve Şii, tarihin büyük bölümünde görece barış içinde yan yana yaşadılar. Ancak 20. yüzyılın sonlarında başlayan bölünme derinleşti ve Sünni ve Şii İslam'ın aşırı markaları hem dini hem de siyasi üstünlük için savaşırken Ortadoğu'nun birçok yerinde şiddete dönüştü.

Hz. Muhammed'in Ölümünün Ardından

   Sünni-Şii ayrımının kökleri , peygamber Muhammed'in MS 632'deki ölümünden kısa bir süre sonra, yedinci yüzyıla kadar uzanabilir . halefi olan daha küçük bir grup, yalnızca Muhammed'in ailesinden birinin, yani kuzeni ve damadı Ali'nin yerine geçmesi gerektiğine inanıyordu. Bu grup Ali'nin takipçileri olarak tanındı; Arapça'da Şii Ali ya da sadece Şii.

    After the Prophet: The Epic Story of the Sünni-Şii Bölünmesi'nin yazarı Lesley Hazleton, "Sorunun özü, Muhammed'in bir erkek varis olmadan ölmesi ve onun halefi olmak istediğini hiçbir zaman açıkça belirtmemesidir" diyor . İslam . "Bu önemliydi, çünkü öldüğü zaman, temelde Arabistan'ın tüm kabilelerini bir tür konfederasyonda bir araya getirmişti, bu da ümmet, yani İslam halkı ya da milleti haline gelmişti."

    Sonunda Sünni çoğunluk (ismini sünnet veya gelenekten alır) kazandı ve Muhammed'in yakın arkadaşı Ebu Bekir'i İslam toplumunun ilk halifesi veya lideri olarak seçti. Ali sonunda dördüncü halife oldu (ya da Şiilerin liderlerine verdiği adla İmam), ancak ondan önceki ikisinin de suikasta uğramasından sonra.

    Ali'nin kendisi 661'de Sünni ve Şii arasındaki şiddetli güç mücadelesi devam ederken öldürüldü. Söz konusu olan yalnızca Muhammed'in dini ve siyasi mirasının kontrolü değil, aynı zamanda İslam bayrağı altında birleşmiş çeşitli kabileler tarafından ödenen vergiler ve haraçlar biçimindeki büyük miktarda paraydı. Bu para ve güç kombinasyonu sadece büyüyecekti. Muhammed'in ölümünden sonraki yüzyıl içinde, takipçileri Orta Asya'dan İspanya'ya uzanan bir imparatorluk kurmuşlardı.

Kerbela Savaşı ve Kalıcı Önemi

    681'de Ali'nin oğlu Hüseyin, Emevi hanedanının yozlaşmış halifesi Yezid ile yüzleşmek için Mekke'den Kerbela'ya (bugünkü Irak) 72 takipçi ve aile üyesinden oluşan bir gruba liderlik etti. Büyük bir Sünni ordusu onları bekledi ve çeşitli küçük mücadelelerle 10 günlük bir soğukluğun sonunda, Hüseyin öldürüldü ve başı kesildi ve başı Sünni halifesine bir haraç olarak Şam'a getirildi .

    Hazleton, Hüseyin'in ölümü ve Muhammed'in ailesinin hayatta kalan tüm üyelerinin ölümüyle ilgili olarak, "Açıkçası, Muhammed'in soyundan gelen bir mesele olarak ümmetin liderliğine ilişkin tüm iddialara kesin bir son vermek için Emeviler tarafından amaçlandı" diyor. Kerbela. "Ama tabii ki öyle olmadı." Bunun yerine, Hüseyin'in Kerbela'daki şehitliği Şii geleneğinin merkezi hikayesi haline geldi ve her yıl Şii takvimindeki en ciddi tarih olan Aşura olarak anılıyor.

21. Yüzyılda Sünni-Şii Bölünmesi

    Kerbela'ya ek olarak, NPR podcast'i Throughline , 20. yüzyılın sonuna kadar Sünni-Şii ayrımlarını keskinleştirecek üç önemli dönüm noktası belirledi. İlk olarak 16. yüzyılda İran'ı (zorla) Sünni bir merkezden Orta Doğu'nun Şii kalesine dönüştüren Safevi hanedanının yükselişi geldi. 20. yüzyılın başlarında, muzaffer Müttefikler, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra eski Osmanlı İmparatorluğu'nun elindeki toprakları bölerek, bu süreçte asırlık dini ve etnik toplulukları kestiler. Son olarak, 1979'da İran'daki İslam Devrimi , Suudi Arabistan'daki ve sonraki on yıllarda başka yerlerdeki Sünni muhafazakarlarla şiddetle çatışacak olan radikal bir Şii İslam markası üretti.

    İslam'ın artan siyasallaşması ve bölünmenin her iki tarafındaki köktendincilerin yükselişinin ortasında, mezhepsel gerilimler 21. yüzyılın başlarında, özellikle iki Körfez Savaşı'nın neden olduğu çalkantıların ortasında, ABD destekli Saddam Hüseyin'in devrilmesinin ardından gelen kaos ortamında yoğunlaştı. Irak'ta Sünni rejim ve bölgede başlayan kitlesel ayaklanmalar devrilmesinin ardından gelen kaos ortamında yoğunlaştı. Irak'taki Sünni rejim ve 2011'de Arap Baharı

    Sünni-Şii bölünmeler bir , Suriye'de uzun süredir devam eden bir iç savaşı , Lübnan, İran, Irak, Yemen ve başka yerlerde savaşmayı ve her iki tarafta da terörist şiddeti körükleyecektir. Bu çatışmaların çoğunda ortak bir nokta, petrol zengini Orta Doğu ve çevresindeki bölgelerde nüfuz için Sünni Suudi Arabistan ile Şii İran arasında sürmekte olan savaştır.

    Sünni-Şii ayrımının uzun süredir devam eden doğasına rağmen, iki mezhebin yüzyıllarca görece barış içinde bir arada yaşaması, mücadelelerinin dinle değil, zenginlik ve güçle ilgili olabileceğini gösteriyor.

    Hem Suudi Arabistan hem de İran'ı yöneten köktendinci rejimlerden Hazleton, “Hiçbiri Sünni Müslümanların büyük çoğunluğunu ya da dünyadaki Şii Müslümanların büyük çoğunluğunu temsil etmiyor” diyor. 

“Toplum çöktüğünde, eski kimlik biçimlerine geri dönersiniz ve Şii ve Sünni, 1400 yıllık kimlik biçimleridir.”