İnsanlar Cennette Sıkılacak mı?

İslam'a yöneltilen suçlamalardan biri de, Cennet ehlinin eninde sonunda sıkılacağıdır.

    Bazıları daha da ileri giderek alaycı bir tavırla cehennemin halinin daha iyi olacağını, çünkü bütün eğlence ve zevk düşkünlerinin orada olacağını söylerler.

    Bu tür insanlar için sonsuzluk, monotonluk ve can sıkıntısı ile birleştiğinde bir talihsizlik anlamına gelir. Ne kurtuluşun ne de kaçışın olmayacağı donukluk ve can sıkıntısı anlamına gelir.

    Geçenlerde bir öğrencim bana yaklaştı ve bu tür şeyleri sık sık duyduğunu, ancak gerekirse nasıl ikna edici bir şekilde yanıt vereceğinden emin olmadığını söyledi.

Tepkim üçlü oldu.

   Birincisi, komünist bir çevrede büyüdüğüm için bu hakaret bana tanıdık geldi. Ben kendim defalarca duydum. Bu, özellikle sınırsız materyalist zevkler ve hoşgörüler hayal eden gençlerin İslam'a ve dünya görüşüne karşı bir saldırı hattıydı.

    İkincisi, yalnızca kalbimin ve duygularımın anlık tepkisine dayanarak, böyle bir şeyi söylemenin bir saçmalık -ama aptallık- olduğunu ve ancak ateizm, hedonizm ve nihilizm ideolojilerinin karşılık gelen saçmalıklarıyla uydurulabileceğini yorumladım.

    Bu ideolojiler ve onların sığ dünya görüşleri, tüm sağduyu ve bilgeliği gasp etmeyi ve yok etmeyi başarmış ve bilgi ve bilgelik adına incelikle karşıtlara hizmet etmiştir.

    Bu insanlara inanmadıkları bir şey hakkında konuşma ve hatta inandırıcı bulmadıkları bir şey hakkında konuşma yetkisini kim veya ne verdi merak ediliyor. Kendi standartlarını kullanamazlar ve bu nedenle tamamen farklı bir standartlar dizisinin hükmetmesi gereken bir alanda hakemlik yapamazlar.

    Elbette, Aklın Putlarına tapanların (Francis Bacon'ın ifadesini ödünç alırsak) yaşamın Yaratıcısı ve Rabbine ve onun paha biçilmez dünyalarına tapanların en ileri meselelerine karışmaları kesinlikle uygunsuzdur.

    Aynı şekilde, Platon'un Mağarası'nın girintilerinde kapana kısılmış olanlar için, İslam'ın en sofistike ontolojik ve aynı zamanda entelektüel-manevi boyutuna müdahale etmeye ve tartmaya çalışmak, yalnızca İslam'ın değil, aynı zamanda İslam'ın da ötesinde olan, uygun değildir. Mağaranın boşluğu değil, aynı zamanda bir bütün olarak ele alınan fiziksel varoluşun genişlikleri.

Orantılılık yasası

Üçüncüsü, meseleyi rasyonalize ederek, her şeyin orantılılık yasasına bağlı olduğu söylenebilir.

    Cenab-ı Hak, Cennet'teki hayatın (cennet) ebedî olduğunu, cennetin genişliğinin göklerin ve yerin, yani bütün kâinatın genişliği kadar olduğunu haber verir (Alü İmran, 133).

    Çoğu akademisyene göre, ikincisi kelimenin tam anlamıyla anlaşılmalıdır. Ancak bazıları, Kuran'daki “enliği gökler ve yer kadar” olan sözlerin mecazi olarak alınması gerektiğine inanırlar, tıpkı Cennet'in o kadar geniş olduğu ve yapılacak en iyi şeyin onun genişliğini dünyanın genişliği ile karşılaştırmak olduğu gibi. Evren.

    Ve evrenin büyüklüğü insan tarafından bilinmediği için, gerçekçi olarak, dünyevi sonsuz ile birlikte, Cennet'in genişliği de aynı şekilde ima edilir.

    Şimdiye kadar, insan evrenin sadece gözlemlenebilir küçük bir kısmı hakkında konuşabiliyor. Bu bile milyarlarca ışık yılı ile ifade edilir (bir ışık yılı yaklaşık 9 trilyon kilometredir).

    NASA'ya göre, “evren büyük, büyük bir yer. Hiç kimse sonsuz büyüklükte olup olmadığını veya bizimkinin var olan tek evren olup olmadığını bilmiyor. Ve evrenin çok uzaktaki diğer kısımları, eve daha yakın olan evrenden oldukça farklı olabilir."

    Bu nedenle, zamanın sonsuzluğu uzayın "sanal sonsuzluğu"nu gerektirir ve bu da Cennet ile ilişkili diğer her şeyin "sonsuzluğunu" gerektirir.

    Sonsuzluğun son iki modu oldukça alegoriktir ve bu fani dünyevi hayatın kusurluluğu ve küçüklüğü ile karşıtlık içinde Cennetin mükemmelliğini, yoğunluğunu ve büyüklüğünü vurgular.

    Buna göre, Cennette de mevcut olan menziller ve çeşitler sonsuz olacaktır, dolayısıyla sakinlerinin seçenekleri asla tükenmeyecektir. Alternatifler ve seçimler hiç bitmeyecek ve kavramın dünyevi anlamıyla rutin olma ihtimalini ortadan kaldıracak.

    Cennette hiçbir şey sıradan, olağan veya sıradan olmayacak. Aksine, her şey her zaman olağanüstü, mutlu ve kusursuz olacaktır. Her şey canlandırıcı ve orijinal olacak. “Güneşin altında yeni bir şey yok” ilkesi bu dünyaya hükmediyorsa, ahirette bunun tam tersi geçerlidir.

    Kuran'da bir ayete göre (Bakara Suresi, 25) Cennet ehli ne zaman ondan bir meyve rızıklansa, daha önce kendilerine de aynısının verildiğini söyleyeceklerdir.

    Ancak kendilerine benzer şeylerin kendilerine verildiği söylenecek; yani dünyada da cennette de daha önce kendilerine verilen meyvenin aynısı demek, insanlara zannedilen şeydir. Renkler ve şekiller aynı olabilir ama zevkler her zaman farklı olacaktır.

    Bu nedenle, cennetteki hiçbir şeyin dünya hayatında isim dışında hiçbir şeye benzemediği, İslam inancının bir ifadesidir. Esanslar tamamen farklıdır.

    Dolayısıyla Cennette rutinler ve monoton tekrarlar olmadığı için, can sıkıntısı, can sıkıntısı ve bıkkınlık da vardır. Ayrıca Cennet hayatı yegane hakiki hayat ve gayesi, kıymeti ve saadeti yegane hakiki gaye, değer ve mutluluk olduğu için, insanları haktan, nihaî hakikatten ve sahihlikten asla ve asla bıkmayacaklardır.

    Allah, cennette insanların canlarının ne isterse, ne isterlerse (Fussilet, 31) ve gözlerine hoş gelen ne varsa (ez-Zuhruf, 71), içinde ebedî kalacakları (enbiya, 102) olacağını bildirmektedir.

Allah Teâlâ, “Yaptıklarının mükâfatı olarak (cennette) gözleri teselli edeni hiçbir nefis bilemez” (Secde, 17) buyurmaktadır.

    Peygamberimiz (s.a.v.), Cennette hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın duymadığı ve hiçbir insan kalbinin (aklının) idrak edemediği nimetlerin olduğunu da eklemiştir (Sahih-i Buhari).

    Aynı şekilde Peygamberimiz (s.a.v.), Cennette bir adama verilen zevkleri tatması için yüz erkek kuvveti (Cami't-Tirmizi) ve boyunun altmış arşın (yaklaşık 30 metre) olacağını bildirmiştir. (Sahih-i Buhari).

    Açıktır ki, Cennet sakinleri ebedi yuvaları için hazırlanacaklardır. Kendilerine sunulanlardan en iyi şekilde yararlanmak için gerekenlere sahip olacaklardır. Herhangi bir tür ve derecede uyumsuzluk olmayacaktır. Sonsuzluk, Cennet ve onunla bağlantılı her şeyin adıdır.

    Cennet ehli Cennet içindir. Birbirleri için yaratılmışlardır. Bir kez birleştiğinde, şeylerin, anlamların ve deneyimlerin amaçlanan düzeni böylece bir kez ve herkes için kurulur. İnsan kendini Cennette keşfeder ve bulur. O ancak içine kabul edildiğinde kendisidir.

    Cennette insanlar seve seve şöyle derler: "Bize, lütfundan dolayı, içinde hiçbir sıkıntı ve yorgunluk duymayacağımız ebedî bir mesken ihsan eden O'dur" (Fatır, 35). Cennette hiç kimse ondan bir nakli veya onun değiştirilmesini istemez (Kehf, 108).

    Sadece Cennette insan kendini evinde hisseder. Huzur yurdu olarak cennet (en yüksek mutluluk ve neşe), bir insanın bilinçli veya başka türlü özlemini duyduğu şeydir.

    Cennet, bu nedenle, tüm özlem ve arzuların aynı anda hem örneği hem de sonudur. Hayata ve sürekli mücadelelerine anlam verir. Bir insanın Cennetteki hayatı, kusursuzluğun ve doyumun timsali haline gelir.

    O halde, Yüce Allah'a yakın bir hayattan ve Aziz, Celîl ve Rahîm olan Allah'ın münhasıran semâvî zevk ve zevk için tasavvur ettiği ve yarattığı bir hayattan başka ne beklenir ki? Cömert, En Sevecen ve Tüm İyiliğin Kaynağı.

    Ayrıca, Güzel olan, seven ve tüm güzelliklerin kaynağı olan, Kusursuz ve Saf olan ve seven ve tüm mükemmellik ve saflığın kaynağı olan O'ndan başka ne beklenir.