Satanizm Nedir?

    Satanizm, kötülüğün ana figürünün edebi, sanatsal ve felsefi yorumlarına dayanan modern, büyük ölçüde teist olmayan bir dindir. 1960'lara kadar Anton LaVey tarafından resmi bir Şeytan kilisesi kurulmamıştı.

    20. yüzyıldan önce, Satanizm gerçek bir organize din olarak mevcut değildi, ancak Hıristiyan kiliseleri tarafından yaygın olarak gerçek olduğu iddia edildi . Bu iddialar, özellikle Engizisyon , Avrupa ve Sömürge Amerika'daki çeşitli cadı histerileri ve 1980'lerin Şeytani Paniği gibi olaylar sırasında diğer dini gruplara zulmedildiğinde ortaya çıktı.

Şeytan kimdir?

    Şeytan'ın popüler imajı, sivri bir kuyruğu ve bazen toynakları olan boynuzlu, kırmızı, şeytani bir insan figürüdür. Hıristiyanlar için günahkarlar, ölümden sonra kendi alanına - cehenneme - gönderilir. Cehennem, Şeytan'ın emrindeki ateş ve Sadist iblislerin hakim olduğu bir yeraltı dünyası olarak tanımlanır.

    Şeytan'ın ilk ortaya çıkışı Hıristiyanlıkta değildi. Zerdüşt yaratıcı tanrısına karşı çıkan ve insanları cezbeden Angra Mainyu veya Ahriman'ın Zerdüşt Şeytan figürü olarak başladı . Şeytan daha sonra Yahudi Kabalizminde tasvir edilir ve bu onu şeytani bir alemde yaşayan bir şeytan olarak sunar.

    “Şeytan” adı ilk olarak İncil'deki Sayılar Kitabında, meydan okumayı tanımlayan bir terim olarak kullanılmıştır. Şeytan'ın karakteri, İş Kitabında suçlayıcı bir melek olarak yer alır. MÖ birinci yüzyılda yazılan apokrif Enoch Kitabı'nda Şeytan, bir grup düşmüş melek olan Gözcüler'in bir üyesidir.

    Daha sonra İncil'in son kitabı olan Yeni Ahit'te İsa Mesih'in düşmanı olarak kabul edilen Vahiyler, onu nihai kötülük olarak tasvir eder. Satanizm'in doğrudan atıfta bulunduğu, Hıristiyan Şeytan figürüdür.

Anti - Kahraman Olarak Şeytan

    Dante , 14. yüzyıldan kalma "Cehennem" adlı şiirinde, Şeytan'ı kötü bir canavar olarak tasvir ederek yüzyıllar boyunca Hıristiyan inancını ele geçirdi. Ancak 17. yüzyılın Romantikleri onu takdire şayan ve çekici bir asi, Tanrı'nın otoriterliğine meydan okuyan bir anti-kahraman olarak yeniden şekillendirdiler. John Milton'ın 1667 tarihli epik şiiri “Paradise Lost”, yaratıcı çalışmalarda bu yorumu yerleştirmenin temel metnidir. William Godwin'in 1793 tarihli “Siyasi Adalet Üzerine Bir Soruşturma” başlıklı incelemesi daha sonra Milton'ın tasvirine siyasi meşruiyet kazandırdı.

    En kalıcı Şeytani sembol, okült yazar Éliphas Lévi tarafından yaratıldı. Lévi, Baphomet'i Şeytan'la ilişkilendiren 1854 tarihli Dogme et Rituel kitabında onu boynuzlu keçi tanrısı Baphomet olarak tanımlar .

    Muhtemelen "Muhammed"in bir Fransız yanlış yorumu Baphomet, Tapınak Şövalyelerinin 14. yüzyılda mahkemelerde tapmakla suçlandığı tanrıydı.

19. Yüzyılda Şeytan

    19. yüzyılın son yarısı, Şeytan'ın bir anti-kahraman olarak görüşünde bir canlanma gördü. Bu, İtalyan şair Giosuè Carducci'nin papalık karşıtı “Şeytana İlahi” ve William Blake'in 1888'de Kayıp Cennet için yaptığı illüstrasyonlar gibi eserler sayesinde oldu.

    Blake , Cennet ve Cehennemin Evliliği adlı kitabında Şeytan'ı bir mesih olarak sundu. Aynı zamanlarda, Teosofi Cemiyeti kurucusu Madame Blavatsky, Şeytan hakkında insanlara bilgelik sunan övgüye değer bir isyancı olarak yazdı.

    Félicien Rops gibi Çöküş hareketindeki sanatçılar, Baudelaire ve Poe gibi yazarlardan etkilenen tablolara Şeytani imgeler yerleştirdiler. Şeytan, Mikhail Bakunin ve Karl Marx gibi sosyalist liderlerin yazılarında da kullanıldı .

    Polonyalı yazar Stanisław Przybyszewski, 1897'de Şeytan hakkında biri kurgu diğeri kurgu olmayan iki kitap yazdı. Przybyszewski'nin Şeytan'ı, modern Satanizm'e benzeyen kapsamlı bir felsefeye sahip bir anarşistti. Przybyszewski'nin genç yardımcıları kendilerine Şeytan'ın Kinder'ı adını verdiler.

Aleister Crowley

    Efsanevi okültist Aleister Crowley, Şeytan'a sembolik olarak baktı. 1913'te yazdığı "Lucifer'e İlahi" adlı şiiri, evrene ruhun ve isyanın sağlayıcısı olarak Şeytan'ı kutladı. Crowley'nin fikirleri Satanizm'de etkili olmuştur.

    Crowley'nin kalabalığından bir dalı, 1926'da Alman grubu Fraternitas Saturni'ydi. Kurucusu Gregor A. Gregorius , Romantiklerden büyük ölçüde ödünç alan ve Şeytan'ı grubun astrolojik sistemi içinde benimseyen Satanische Magie'yi yazdı. Fraternitas Saturni hala var ve Gregorius'un yazısı Satanist uygulamada kullanılmıştır.

Anton Lavey

     1957 ve 1960 arasında, eski bir karnaval işçisi ve müzisyeni olan Anton Lavey, okültte gece dersleri verdi. Düzenli katılımcılar sonunda Şeytan Kilisesi'ni kurdu.

    Bu oturumlar çoğunlukla tartışmaya dayalıydı, ancak 30 Nisan 1966'da grup Şeytan Kilisesi olarak resmileşti ve toplantılar tiyatro, kostüm ve müziği birleştirerek daha ritüel temelli hale geldi. Lavey Kara Papa olarak tanındı.

    Kilisenin ilk işe alım çabaları, daha sonra Manson Ailesine katılacak olan Susan Atkins'in yer aldığı kısa ömürlü Üstsüz Cadılar Revue gece kulübü şovunu içeriyordu .

Şeytani İncil

    Lavey'in Şeytani İncil'i 1969'da yayınlandı ve Lavey'in kara büyü ve okült kavramlar, laik felsefe ve rasyonalizm ve Hıristiyanlık karşıtı alaylardan oluşan kişisel karışımını kayıtsız bir evren karşısında insan özerkliğini ve kendi kaderini tayin hakkını vurgulayan denemelerde bir araya getirdi. Şeytani İncil, kiliseye ulusal bir itibar kazandırdı ve önemli ölçüde büyümesi için güçlü bir araç olarak hizmet etti.

Herbert Sloane

     Ohio berberi ve yarı zamanlı ruhani medyum Herbert Sloan, 1969'da ilk Satanist örgütü, Ophite Cultus Sathanas'ın Our Lady of Endor Coven'ini 1948'de kurduğunu iddia etti. Sloane, grubunu Şeytan'ın metafizik yönlerine odaklanmış olarak tanımladı ve servis, cemaat ve kahve ve daha sonra sosyalleşmek için çörekler teklif etti. Lavey'in adaklarıyla rekabet edebilmek için toplantılara çıplak kadınları ekledi.

Dokuz Açı Düzeni

    Nine Angles Düzeni, 1970'lerde İngiltere'de okült odaklı bir Satanizm ve UFO komplolarını ve anti - Semitizmi Satanizmlerine saran daha yakın tarihli Joy of Satan'ı uygulamak için kuruldu.

Şeytani ayrılıklar

    Şeytan Kilisesi büyüdükçe, iç çatlaklar gelişti ve bazı üyelerin kendi şubelerini başlatmak için ayrılmasına neden oldu.

    Kiliseden atılan bir kilise üyesi, Wayne West, 1971'de Birinci Okültik Man Kilisesi'ni kurdu. Bülten editörü Michael Aquino, 1975'te Set Tapınağı'nı oluşturmak için ayrıldı ve pek çok kişi onu izledi. Satanizm'in büyümesinin kanıtı olarak, ABD Ordusu, 1978'de başlayan "Dini Gereksinimler ve Uygulamalar" vaizleri için el kitabına inancı dahil etti.

    Sonraki on yıl, Marco Dimitri tarafından 1982'de İtalya'da kurulan Luciferian Children of Satan gibi yeni mezhepler getirdi. Dimitri çocuk istismarından hüküm giydi, ancak daha sonra aklandı.

    Daha sonraki Satanik gruplar arasında, 1990'da kurulan ve Satanizmi Nietzschean felsefesiyle karıştıran bir Yeni Zelanda grubu olan Sol El Yolu Düzeni ve Şeytani Kızıllar yer alır. The Satanic Reds 1997'de New York'ta kuruldu ve Satanizm'i sosyalizm ve Lovecraftian kavramlarıyla birleştirdi - korku kurgusunun bir alt türü.

Şeytani panik

    1980'lerin Şeytani Paniği , Hıristiyan köktendincilerinin, Şeytani kültlerin sistematik olarak çocukları ritüellerde taciz ettiği ve yaygın cinayetler işlediği fikrini öne sürdüklerini ve sansasyonel haberler aracılığıyla genel halkı başarılı bir şekilde ikna ettiğini gördü. Hıristiyan gruplar, medya komplosunun arkasında gerçek bir kötü adam yaratmak için Kilise'nin inançlarını ve uygulamalarını tipik olarak yanlış temsil ettiler.

    Seri katil Richard Ramirez , nihayet 1985'te yakalandığında, Satanist olduğunu iddia etti, görünüşünde Şeytani sembolizm kullandı ve Lavey'i tanıdığını iddia ederek paniğin ateşini körükledi. Lavey, 1970'lerde sokaklarda kısa bir süre tanıştıklarını iddia etti, ancak Ramirez kiliseye hiç adım atmamıştı.

    Satanist Ritüel İstismarının California'daki McMartin Okulu gibi yüksek profilli vakaların standart bir yönü haline gelmesiyle panik tırmandı . Bu ceza davaları, komplo teorisini öne süren çocuk psikologları tarafından tutarlı bir kanıt eksikliği ve iddia edilen zorlama içeriyordu. Köktencilerin coşkusu, gerçek Satanistler hakkında çok az soruşturma veya kovuşturma yapılmasına yol açtı. Çılgınlığın kurbanlarının çoğu diğer Hıristiyanlardı.

Lavey Sonrası Şeytan Kilisesi

    Şeytan Kilisesi, 1980'lerin ve 90'ların Şeytani Paniğini yıprattı ve Lavey medyanın ilgisine rağmen sakin ve düşük bir profil tuttu. Ancak grup, Lavey'in 1997'deki ölümünün ardından zorluklarla karşı karşıya kaldı. Liderlik, çocukları ile yasal bir savaşın ardından Lavey'in ortağı Blanche Barton'a geçti. 2001'de Barton, yazar ve Kilise üyesi Peter H. Gilmore'u baş rahip ve eşi kilise yöneticisi Peggy Nadramia'yı baş rahibe olarak atadı. Gilmore'un Şeytan Kilisesi üyelerinin tek gerçek Satanistler olduğu yönündeki tartışmalı iddiaları, ayrılan kilise üyelerinin kendi yan dallarını yarattığını gören yeni bir göç dalgasına yol açtı.

Lusiferanizm

    Eski Order of the Nine Angles üyesi ve heavy metal müzisyeni Michael Ford, 2013'te Greater Church of Lucifer'i kurdu ve iki yıl sonra Houston'daki ilk halka açık Şeytan Tapınağı'nı açtı. GCL, okült dokunuşlarla birçok LaVeyan ilkesini takip eder ve diğer ülkelerde bölümleri vardır.

Şeytan Tapınağı

    Kilise bölünmelerinin en başarılı sonucu Şeytan Tapınağıdır. İlk olarak 2013'te Florida Valisi Rick Scott'a karşı hicivli bir mitingle dikkat çekti, ancak hızla daha organize bir gruba dönüştü.

    Kurucu ortaklar Lucien Greaves ve Malcolm Jarry, Tapınağın yaratılışını, Şeytan Kilisesi'nin “gerçek dünyayla ilgili bir organizasyona dönüşme” konusundaki yetersizliğine bir tepki olarak nitelendirdi.

    Milton geleneğinde isyanın sembolik bir biçimi olarak Şeytan'ı kucaklayan kendisini teistik olmayan bir din olarak adlandıran Tapınak, kendisini kilise ve devletin ayrılması, dini eşitlik ve üreme haklarına odaklanan siyasi eyleme adadı.

    Şeytan Tapınağı, hükümetin onayladığı 10 Emir anıtlarına tepki olarak, 2015'te Oklahoma ve 2018'de Arkansas'ta olmak üzere iki eyalet başkenti arazisine yasal olarak Baphomet heykelinin yerleştirilmesine yönelik iki girişimle ün kazandı .

    Tapınak, 2016 yılında Salem, Massachusetts'te fiziksel bir konum başlattı ve 2019'da ABD hükümeti tarafından bir din olarak tanındı ve vergiden muaf statü kazandı. Kuzey Amerika'da yaklaşık 20 tapınağı içerecek şekilde büyüdü ve Penny Lane'in beğenilen 2019 belgeseli “ Hail Satan? Satanizm'e şimdiye kadarki en yüksek profilini verdiği için kredilendirildi.