Antarktika ve Güney Kutbunun tarihi

Ocak 1773: Kaptan James Cook, Antarktika Çemberini geçen ilk kayıtlı denizci oldu.

    Ocak 1820: Antarktika ilk kez görüldü. Antarktika anakarasını gerçekten gören ilk kişi tartışıldı: Ocak ayının son haftasında Thaddeus von Bellingshausen, Antarktika'ya yapılan bir Rus seferi sırasında 'aşırı yükseklikte bir buz kıyısı' gördüğünü bildirdi.

    Aynı zamanda, Kraliyet Donanması subayı Edward Bransfield, bir İngiliz haritalama seferi sırasında 'karla kaplı yüksek dağlar' gördüğünü bildirdi. Kaptan Cook'un 50 yıllık seferi daha önce hiç kara görmemişti.

    20 Şubat 1823: Kaptan James Weddell, bir Antarktika kaşifi tarafından şimdiye kadar seyahat edilen en uzak güney için yeni bir rekor kırdı. Weddell Denizi, dünyanın en güneyde üreyen kara memelisi olan Weddell foku gibi onun adını almıştır.

    1831-32 Kaptan John Biscoe, Cook ve Bellingshausen'den sonra Antarktika'yı dolaşan üçüncü kişi oldu. Gezisi sırasında, Enderby Land ve Graham Land dahil olmak üzere kıtanın yeni bölgelerini görüyor.

    1839-41 James Clark Ross, Erebus ve Terror'a (gemiler daha sonra Franklin'in Kuzey-Batı Geçidi'ni ararken kaybolacak ) Antarktika'ya komuta ediyor. Keşif sırasında Ross, Ross Denizi ve Ross Buz Rafını keşfeder: bu bölge daha sonra hem Amundsen hem de Scott'ın 1911'de Güney Kutbu'na yaptığı seferler için başlangıç ​​noktası olarak hizmet edecekti.

    1898-99 Adrien de Gerlache liderliğindeki Belçika gemisi Belgica , bir yıl boyunca buzda mahsur kaldıktan sonra Antarktika'da kış geçiren ilk gemi oldu. Gemideki mürettebat arasında, daha sonra Güney Kutbu'na ulaşan ilk kişi olacak olan Norveçli kaşif Roald Amundsen de var.

    1899 Norveçli Carsten Borchgrevink, Antarktika keşfinin 'Kahramanlık Çağı' olarak bilinecek olan ilk İngiliz seferine öncülük ediyor. Borchgrevink'in seferi, Antarktika anakarasında ilk kışı geçiren ve kıtada köpekleri ve kızakları ilk kullanan seferdir.

1901-1904 Kaptan Robert Falcon Scott, özel olarak inşa edilmiş Discovery gemisiyle Antarktika'ya ilk seferini yönetiyor .

    Ulusal Antarktika Seferi sırasında Scott, Ernest Shackleton ve EA Wilson, 30 Aralık 1902'de geri dönmek zorunda kalmadan önce Güney Kutbu'nun 410 mil yakınına gittiler. Discovery'deki üslerine döndüklerinde , üç adam olarak tanımlandılar. 'Neredeyse tanınmaz', 'uzun sakallı, kirli saçlı, şiş dudaklı, soyulmuş tenli ve kanlı gözlerle'.

    1907-1909 Ernest Shackleton, Nimrod'daki ikinci İngiliz Antarktika Seferi'ne liderlik ediyor . 9 Ocak 1909'da Shackleton, Frank Wild, Eric Marshall ve Jameson Adams, Güney Kutbu'nun 97 mil yakınına gelirler, ancak dönüş yolculuğu neredeyse hayatlarına mal olur. 3 Mart'ta, dört adam da gemide konuşlanmış adamlar tarafından başlangıçta ölüme terk edildikten sonra nihayet Nemrut'a geri döndüler.

    1910 Robert Falcon Scott ve Roald Amundsen, Güney Kutbu'na ulaşmak için ayrı keşif gezileri için Antarktika'ya doğru yola çıkarlar. Scott ve ekibi , 15 Haziran'da Terra Nova'da Cardiff'ten ayrılır; Amundsen, 9 Ağustos'ta Fram'da Kristiansand'dan ayrılıyor  .

    Amundsen başlangıçta Kuzey Kutbu için bir teklifte bulunmayı planlamıştı, ancak her biri hedefe ulaştığını iddia eden iki Amerikalı kaşifin ardından hedefini değiştirdi. Güney Kutbu hırsını ancak yelken açtıktan sonra ekibine açıkladı.

    Scott, 13 Ekim'de Avustralya'nın Melbourne kentine indikten sonra bir 'yarışta' olduğunu keşfetti. Amundsen'in kardeşi Leon, Scott'a bir telgraf göndermiş ve basitçe şöyle demişti: 'Fram'ın Antarktika'ya ilerlediğini size haber vermek için yalvarın . Amundsen.

    15 Ekim 1911 Amundsen, beş adam, dört kızak ve 52 köpekle birlikte Güney Kutbu'na ulaşmak için yola çıktı, önceden hazırlanmış depolara gitti ve giderken köpekleri yemek için öldürdü. Orijinal 52 köpeğin 17'si Kutup'a ulaştı ve 12'si geri döndü.

    1 Kasım 1911 Scott'ın ana partisi yola çıkıyor. İlk plan, yalnızca insan gücünü kullanarak Kutup'a yalnızca son baskıyla, malzemeleri taşımak için midillilerin, köpeklerin ve traktörlerin kullanımını içeriyordu.

    Bununla birlikte, aksilikler ve ekipman arızası, Scott'ın başlangıçta planladığından çok daha fazla ve daha az erzak üzerinde insan taşıması gerekeceği anlamına geliyordu.

    15 Aralık 1911 Saat 3'te Roald Amundsen Güney Kutbu'na ulaşan ilk kişi oldu. Beş adam – Amundsen, Helmer Hanssen, Olav Bjaaland, Sverre Hassel ve Oscar Wisting – önümüzdeki iki gün boyunca bölgeyi dikkatle gözlemler ve Scott'ın partisi için mesajlar ve yedek ekipman bırakırlar. Tüm ekip, 99 günde 1.600 milden fazla seyahat ettikten sonra 26 Ocak'ta ana kampa güvenli bir şekilde geri döndü.

    18 Ocak 1912 Scott ve son ekibi - Kaptan Oates, Teğmen Bowers, Astsubay Evans ve Dr Wilson - Güney Kutbu'na ulaştı. Amundsen'in çadırını bulurlar ve dövüldüklerini anlarlar. 'Yüce Tanrım!' Scott, 'Burası korkunç bir yer ve öncelik ödülü olmadan oraya emek vermiş olmamız için yeterince korkunç. Burada olması gereken bir şey ve rüzgar yarın arkadaşımız olabilir. Şimdi eve koşmak ve umutsuz bir mücadele için. Acaba yapabilir miyiz? Parti ertesi gün ayrılıyor.

17 Şubat 1912 Astsubay Edgar Evans, dönüş yolculuğu sırasında çadırının çökmesi sonucu çadırında öldü.

    16-17 Mart 1912 Scott'ın günlüğü Kaptan Lawrence Oates'in ölümünü kaydeder. Scott'a göre, Oates çadırından 'Sadece dışarı çıkıyorum ve biraz zaman alabilir' sözleriyle çıktı. Cesedi asla bulunamadı.

    29 Mart 1912 Scott, günlüğüne son girişini yazarken, kalan üç kaşif, One Ton'daki son depolarından yaklaşık 11 mil uzaktalar:

    Yaşasaydık, her İngiliz'in kalbini harekete geçirecek olan arkadaşlarımın dayanıklılığı, dayanıklılığı ve cesareti hakkında anlatacak bir hikayem olurdu. Bu kaba notlar ve ölü bedenlerimiz hikayeyi anlatmalıdır.

    Sonuna kadar sabredeceğiz, ama elbette giderek zayıflıyoruz ve son çok uzak olamaz. Yazık gibi görünüyor ama daha fazlasını yazabileceğimi sanmıyorum. Allah aşkına milletimize sahip çıkın.

Cesetler yedi ay sonra keşfedilir.

    26 Şubat 1914 Avustralyalı kaşif Douglas Mawson, iki yıllık bir Antarktika keşif gezisinden sonra Avustralya'ya döndü. Bir kızak yolculuğu sırasında Mawson, iki arkadaşı Belgrave Ninnis ve Xavier Mertz'in ölümünün ardından tek başına 100 milden fazla yürümek zorunda kaldı. Mawson nihayet 8 Şubat 1912'de üsse döndü, ancak gemisinin birkaç saat önce ayrıldığını keşfetti. Mawson, diğer altı kişiyle birlikte, yardım geri dönene kadar 12 ay daha Antarktika'da kaldı.

    1 Ağustos 1914 Ernest Shackleton , Güney Kutbu üzerinden Antarktika'yı denizden denize ilk geçen kişi olmayı hedefleyen Trans-Antarktika Seferi ile Endurance ile yola çıktı .

    19 Ocak 1915 Endurance , Weddell Denizi'nin buz kütlesine sıkıştı. Shackleton, kışı gemide geçirmeyi ve buzun onları serbest bırakmasını beklemeyi umuyor, ancak sonraki dokuz ay boyunca gemi yavaş yavaş eziliyor. Mürettebat nihayet 27 Ekim'de gemiyi terk etti ve 28 adamın tamamı donmuş denizde mahsur kaldı.

    9 Nisan 1916 Daha fazla deniz buzu üzerinde kalamayan grup, üç cankurtaran sandalıyla 'Okyanus Kampı'nı terk eder: James Caird, Dudley Docker ve Stancomb-Willis. En yakın katı arazi, ıssız Fil Adası, 100 milden daha uzakta, ancak üç tekne de 17 Nisan'da hedeflerine ulaşıyor.

    24 Nisan 1916 Shackleton da dahil olmak üzere altı adam , Güney Georgia'daki balina avcılığı istasyonlarına 800 mil yol kat etmeyi planlayarak, kurtarma arayışı içinde James Caird'den ayrıldı. Grubun geri kalanı, kalkık tekneleri barınak olarak kullanarak Fil Adası'nda kalır.

    Shackleton ve kurtarma ekibi nihayet 17 gün sonra Güney Georgia'ya ulaşır, ancak adanın ıssız tarafına inmek zorunda kalırlar. Grup, haritası olmayan adada uykusuz bir yolculuk yapar ve sonunda 20 Mayıs'ta Stromness'teki Norveç balina avlama istasyonuna ulaşır. Shackleton'ın Elephant Island'da kalan adamlarının geri kalanına ulaşması 30 Ağustos'a kadar sürecekti. 28 erkeğin tamamı hayatta kaldı.

    1914-17 Shackleton ve adamları, Endurance kaybından kurtulmak için mücadele ederken , Trans-Antarktika Seferinin ikinci yarısı kendi zorluklarıyla karşı karşıya kaldı. Ross Deniz Partisi, Shackleton'ın seferinin son bölümünde kullanmayı planladığı kıtanın karşı tarafından Antarktika güzergahı boyunca ikmal depoları döşemekle görevlendirildi. Ancak, gemileri serbest kaldı ve geride kalan adamlar Ocak 1917'ye kadar kurtarılamadı. Depolar hiç kullanılmamış olsa da, grup buz döşeme malzemeleri boyunca 1.356 mil yol kat etmeyi başardı. Üç adam seferi sırasında öldü.

5 Ocak 1922 Ernest Shackleton, Quest'te Antarktika'ya yaptığı bir sefer sırasında kalp krizinden öldü .

    29 Kasım 1929 Sefer lideri Richard Byrd, pilot Bernt Balchen, yardımcı pilot Harold June ve radyo operatörü Ashley McKinley, Güney Kutbu üzerinde uçan ilk insanlar oldular.

20 Şubat 1935 Danimarkalı Norveçli kaşif Caroline Mikkelsen, Antarktika'ya ayak basan ilk kadın oldu.

    14 Aralık 1943 İngiltere, Antarktika'da ilk kez kalıcı üsler kuran gizli savaş zamanı Operasyonu Tabarin'i başlattı. Ortaya çıkan temeller daha sonra bilimsel araştırmalara verildi ve 1962'de İngiliz Antarktika Araştırması'nın temeli oldu.

   2 Mart 1958 Vivian Fuchs liderliğindeki Commonwealth Trans-Antarctic Expedition, 99 günde 2.158 mil seyahat ederek kıtayı başarıyla geçen ilk kişi oldu. Everest Dağı tırmanıcısı Edmund Hillary, görevin bir kısmını yönetiyor ve Güney Kutbu'na kadar geçiş partisi için malzeme bırakıyor. Bu süreçte, Güney Kutbu'na ulaşmak için sadece üçüncü gruba liderlik ediyor ve bunu araçlarda ilk kez gerçekleştiriyor.

    23 Haziran 1961 Kıtanın nasıl korunması ve yönetilmesi gerektiğini belirleyen uluslararası bir anlaşma olan Antarktika Antlaşması yürürlüğe girdi. On iki ülke - Arjantin, Avustralya, Belçika, Şili, Fransa, Japonya, Yeni Zelanda, Norveç, Güney Afrika, Sovyetler Birliği, Birleşik Krallık ve ABD - ilk olarak 1959'da Antarktika'nın "doğal bir rezerv" olması gerektiğini ilan eden uluslararası anlaşmayı imzaladı. , kendini barışa ve bilime adamış'.

    1992-1993 Ranulph Fiennes ve Dr Mike Stroud, Antarktika kıtasını desteksiz, yardım veya ekstra malzeme olmadan geçen ilk insanlar oldular.