Hint Destanı; Mahabharata

    Mahabharata, (Sanskritçe: ‘Bharata Hanedanlığının Büyük Destanı’) eski Hindistan'ın iki Sanskritçe destan şiirinden biri (diğeri Ramayana'dır). Mahabharata , MÖ 400 ile MS 200 yılları arasında Hinduizm'in gelişimi hakkında önemli bir bilgi kaynağıdır VE Hindular tarafından her ikisi hakkında da bir metin olarak kabul edilir.dharma (Hindu ahlak yasası) ve bir tarih (itihasa, kelimenin tam anlamıyla ‘olan buydu’).

    Bugünkü biçimiyle MS 400 civarında ortaya çıkan Mahabharata , iki grup kuzen, KAURAVALAR (oğulların oğulları) arasındaki egemenlik mücadelesini anlatan merkezi bir kahramanlık anlatısı etrafında düzenlenmiş bir dizi mitolojik ve didaktik materyalden oluşur. Dhritarashtra, Kuru'nun torunu) ve Pandavalar (Pandu'nun oğulları).

   Şiir, yaklaşık 100.000 beyitten oluşur - İlyada ve Odysseia'nın toplam uzunluğunun yaklaşık yedi katı - 18 parvana veya bölüme ayrılmış ve ayrıca Harivamsha ("Tanrı Hari'nin Şeceresi"; yani Vishnu'nun Şeceresi) başlıklı bir ekten oluşur. ). Şiiri tek bir kişinin yazmış olması pek olası olmasa da, yazarı geleneksel olarak bilgeye atfedilir.Eserde büyükbabası olarak görünen Vyasa ,Kauravalar ve Pandavalar. Mahabharata'nın merkezi olayı olan savaşın tarihi ve hatta tarihsel oluşumu çok tartışılıyor.

   Hikaye, iki prensin en büyüğü olan Dhritarashtra'nın körlüğünün, kardeşinin lehine geçmesine neden olmasıyla başlar.Pandu, babalarının ölümü üzerine kral oldu. Ancak bir lanet Pandu'nun çocuk sahibi olmasını engeller ve karısı Kunti tanrılardan Pandu'nun adına çocuk babası olmasını ister. Sonuç olarak, tanrı Dharma'nın babaları Yudhishtira, Rüzgar babaları Bhima, Indra babaları Arjuna ve Ashvin'lerin (ikizler) babası Nakula ve Sahadeva (ayrıca ikizler; Pandu'nun ikinci karısı Madri'den doğdu).

      Kuzenler arasında gelişen düşmanlık ve kıskançlık, babaları ölünce Pandavaları krallığı terk etmeye zorlar. Sürgünleri sırasında beşi birlikte Draupadi (kurbanlık bir ateşten doğan ve Arjuna'nın bir dizi hedefe ok atarak kazandığı) evlenir ve kuzenleriyle tanışır.Bundan sonra onların dostu ve yoldaşı olarak kalan Krishna . Pandavalar krallığa geri dönse de, Yudhishthira'nın Kauravaların en büyüğü Duryodhana ile bir zar oyununda her şeyini kaybettiği bu sefer 12 yıllığına tekrar ormana sürgün edilirler.

   Kan davası, Kurukshetra (Delhi'nin kuzeyinde, Haryana eyaletinde) alanında bir dizi büyük savaşta sona eriyor . Tüm Kauravalar yok edildi ve muzaffer tarafta sadece beş Pandava kardeş ve Krishna hayatta kaldı. Krishna, kendisini geyik sanan bir avcı, onu savunmasız tek noktasından - ayağından - vurduğunda ve beş erkek kardeş, Draupadi ve onlara katılan bir köpek (Dharma, Yudhisththira'nın babası, kılık değiştirmiş) ile birlikte yola çıktığında ölür. Indra'nın cenneti için. Birer birer yolda düşerler ve Yudhisthira tek başına cennetin kapısına ulaşır. Sadakatini ve kararlılığını daha fazla test ettikten sonra, sonunda kardeşleri ve Draupadi'nin yanı sıra düşmanları Kauravas'la daimi mutluluğun tadını çıkarmak için tekrar bir araya gelir.

   Merkezi arsa , toplam çalışmanın beşte birinden biraz fazlasını oluşturur . Şiirin geri kalanı, Damayanti ve kocası Nala'nın romantizmi (tıpkı Yudhishthira'nın kendi krallığını elinden aldığı gibi kumar oynayan) ve ölü kocasına bağlılığı Yama'yı ikna eden Savitri efsanesi de dahil olmak üzere çok çeşitli mitlere ve efsanelere değinir. , ölüm tanrısı, onu hayata döndürmek için. Şiir ayrıca hac yerlerinin açıklamalarını da içerir .

   Mahabharata , temel kurgusu ve sayısız mite ilişkin açıklamalarının yanı sıra, Hinduizmin evrimini ve oluşumu sırasında diğer dinlerle olan ilişkilerini ortaya koymaktadır . Destanın şekillendiği dönem, Vedik kurbandan mezhepsel Hinduizme geçişin yanı sıra Budizm ve Jainizm ile -bazen dostça, bazen düşmanca- bir etkileşim zamanıydı . Şiirin farklı bölümleri, genellikle yaratıcı gerilimde değişen inançları ifade eder. 

     Narayaniya (13. kitabın bir bölümü) gibi bazı bölümler ,Bhagavadgita (6. kitap), Anugita (14. kitap) ve Harivamsha — Krishna'nın tanrı Vişnu'nun bir avatarı olduğu erken Vaişnava teolojisinin önemli kaynaklarıdırHer şeyden önce, Mahabharata , bir kralın, bir savaşçının, felaket zamanlarında yaşayan bir bireyinve moksha'ya ( samsara'dan özgürlük, veya yeniden doğuş). Şiir, dharma'nın çatışan kodlarının o kadar "ince" olduğunu defalarca gösterir ki, bazı durumlarda kahraman, hangi seçimi yaparsa yapsın, onları bir bakıma ihlal etmekten kendini alamaz.

   Mahabharata hikayesi, Güney ve Güneydoğu Asya'da yazılı ve sözlü Sanskritçe ve yerel versiyonlarda yeniden anlatıldı . Çeşitli olayları taşta, özellikle Kamboçya'daki Angkor Wat ve Angkor Thom'daki yontulmuş kabartmalarda ve Hint minyatür resimlerinde tasvir edilmiştir .