AŞK

    Muhabbet, aşkın başlangıcı, aşk ise onun neticesidir. İlahi aşk, lezzetleri terketmek ve zahmetlere, çilelere katlanmaktır.

    Aşk, bir ateş ocağıdır ki, onun alevleri gönüllerdir.

    Aşk, insan için en büyük azaptır.

    Aşk, insanın yüklendiği bir borçtur ki ödeyicisi bulunmaz ve insanların yardımıyla ödenmez.

    Aşk, sahibinin kalbinde öyle bir alevdir ki, Allah'tan başkasını oraya koymaz, yakar.

    İlahi aşk öyle bir ateştir ki, ona yakalanan yanar gider. Aşık ise onunla övünür.

    Aşk, Allah'ın kalplere bir ihsan ve ikramıdır.

    İlahi aşk öyle bir seraptır ki, onu muhabbet kadehiyle içen aşığın başına köyler, kasabalar, şehirler dar gelir.

    İlahi aşk, öyle bir cevherdir ki, kalplerin derinliklerine indikce artar.

    Aşk bir hastalıktır ki, onun ilacı derdindedir. Yiyecek ve içeceklerden lezzet ve şehvet doğar. Şehvetten sevgi, sevgiden aşk, aşktan vecd doğar sonra bunlarla gönül, her türlü maddi zevk ve şehvetten uzaklaşır, yalnız manevi huzur ve lezzetle başbaşa kalır.....

    ...Aşk, korkağı cesur, anlayışsızı anlayışlı, cimriyi cömert, kibirliyi mütevazi, çirkini güzel yapar.

    Aşk, sevenler meclisine devam edenlerle dost yapar, sahibine kuvvet ve kudret verir.

    Aşk öyle bir hükümdardır ki halk ona boyun eğer, akıllar ona itaat eder, kalpler ona bağlanır, duyu organları onunla saflaşır, pak olur, ruh ununla sevinir.

    Aşk, insanları islah eder, kusurlarını düzeltir, güzel ahlaklı kılar.

    Aşk bir hakimdir ki, kapıcısı sabır, hizmet edeni duyular ve organlardır.

    Aşığın kusuru, maşukundan çekingenliği ve eksik taraflarının, onun yanında gizli kalmasıdır.

    Aşığın kalbi, şevkle, şan ve şerefli, ruhu manevi zevkle mesrur, gönlü ona yakın olmak vesilesiyle nurla doludur.

    Aşk oyle bir hastalıktır ki, hür olan kalplere arız olur gider......

    ...Aşk, dibi olmayan denizdir ki onun dalgaları cihanın gözleridir.

    Aşk koyunun kuyruğunu mum, taşı kum eder, yeri yakar, felekleri parçalar.

    Aşk bir denizdir ki felekler ve unsurlar ( bitki, hayvan, maden, toprak ) ondan bir avuç kadardır. Eğer aşk olmazsa bütün cihan donardı, felekler ve unsurlar helak olur giderdi.

    Aşk öyle çoşkun bir nehirdir ki, cihan dolabını döndürür.

    Aşk, insanın kalbinde vefalı, sadık bir dosttur, kalp onun postudur. Yırtıcı hayvanlar bile aşkın ne can tatlısı olduğunu bilirler. Çünkü hepsinin hayatı, zevk ve lezzetleri ondandır.

   ( Marifetname / Bölüm:4 Konu:2 Kısım:19 )