Sanayı devriminin doğuşu ve gelişimi

   Sanayi Devrimi, 18. yüzyılın ikinci yarısında, Avrupa ve Amerika'daki büyük ölçüde kırsal, tarım toplumlarını sanayileşmiş, kentsel olanlara dönüştüren bir gelişme dönemine işaret etti. 

   Tekstil, demircilik ve diğer endüstrilerde yeni makine ve tekniklerin kullanılmaya başlanmasıyla birlikte, bir zamanlar el işçiliği ile özenle üretilen ürünler fabrikalardaki makinelerde büyük miktarlarda üretilmeye başlandı.

   Buhar gücünün oyunun kurallarını değiştiren kullanımıyla ateşlenen Sanayi Devrimi, İngiltere'de başladı ve 1830'larda ve 40'larda Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere dünyanın geri kalanına yayıldı. Modern tarihçiler, bu dönemi 19. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın başlarına kadar gerçekleşen ve çelik, elektrik ve otomobil endüstrilerinde hızlı ilerlemeler gören  ikinci bir sanayileşme döneminden ayırmak için genellikle Birinci Sanayi Devrimi olarak adlandırırlar .

İngiltere: Sanayi Devrimi'nin Doğum Yeri

   Kısmen koyun yetiştirmek için ideal olan nemli iklimi sayesinde İngiltere, yün, keten ve pamuk gibi tekstil ürünleri üretme konusunda uzun bir geçmişe sahipti. Ancak Sanayi Devrimi'nden önce, İngiliz tekstil işi, küçük atölyelerde ve hatta evlerde bireysel iplikçiler, dokumacılar ve boyacılar tarafından gerçekleştirilen işlerle gerçek bir "kulübe endüstrisi" idi.

   18. yüzyılın ortalarından itibaren, uçan mekik, eğirme makinesi, su çerçevesi ve elektrikli dokuma tezgahı gibi yenilikler, kumaş dokuma ve iplik ve iplik eğirmeyi çok daha kolay hale getirdi. Kumaş üretimi daha hızlı hale geldi ve daha az zaman ve çok daha az insan emeği gerektirdi.

   Daha verimli, mekanize üretim, İngiltere'nin yeni tekstil fabrikalarının, ülkenin birçok denizaşırı kolonisinin malları için tutsak bir pazar sağladığı hem yurtiçinde hem de yurtdışında artan kumaş talebini karşılayabileceği anlamına geliyordu. Tekstile ek olarak, İngiliz demir endüstrisi de yeni yenilikleri benimsedi. 

   Yeni tekniklerin başında, geleneksel kömür yerine demir cevherinin kokla (kömürün ısıtılmasıyla yapılan bir malzeme) eritilmesi vardı. Bu yöntem hem daha ucuzdu hem de daha kaliteli malzeme üretti, bu da İngiltere'nin demir-çelik üretiminin Napolyon Savaşları'nın (1803-15) yarattığı talebe ve daha sonra demiryolu endüstrisinin büyümesine yanıt olarak genişlemesini sağladı. 

Buhar Gücünün Etkisi 

   Sanayi Devrimi'nin bir simgesi 1700'lerin başında, Thomas Newcomen'in ilk modern buhar makinesinin prototipini tasarlamasıyla sahneye çıktı. prototipini tasarlamasıyla sahneye çıktı . “Atmosferik buhar motoru” olarak adlandırılan Newcomen'in icadı, başlangıçta maden kuyularından su pompalamak için kullanılan makinelere güç sağlamak için uygulanmıştı. 

   1760'larda, İskoç mühendis James Watt, Newcomen'in modellerinden birini kurcalamaya başladı ve onu çok daha verimli hale getiren ayrı bir su kondansatörü ekledi. Watt daha sonra Matthew Boulton ile döner hareketli bir buhar motoru icat etmek için işbirliği yaptı; bu, buhar gücünün un, kağıt ve pamuk fabrikaları, demir fabrikaları, içki fabrikaları, su işleri ve kanallar dahil olmak üzere İngiliz endüstrilerine yayılmasını sağlayacak önemli bir yenilikti. 

   Buharlı motorların kömüre ihtiyaç duyması gibi, buhar gücü de madencilerin daha derine inmesine ve bu nispeten ucuz enerji kaynağından daha fazlasını çıkarmasına izin verdi. Kömüre olan talep Sanayi Devrimi boyunca ve sonrasında fırladı, çünkü sadece mamul malları üretmek için kullanılan fabrikaları değil, aynı zamanda bunları taşımak için kullanılan demiryollarını ve buharlı gemileri de çalıştırmak gerekecekti.

Sanayi Devrimi Sırasında Ulaşım

   1800'lerin başında, Richard Trevithick buharla çalışan bir lokomotifi piyasaya sürdü ve 1830'da benzer lokomotifler Manchester ve Liverpool'un endüstriyel merkezleri arasında yük (ve yolcu) taşımaya başladı. O zamana kadar, buharla çalışan tekneler ve gemiler, İngiltere'nin nehirleri ve kanalları boyunca olduğu kadar Atlantik boyunca da mal taşıyan, yaygın olarak kullanılıyordu.

Sanayi Devriminde İletişim ve Bankacılık

   Sanayi Devrimi'nin ikinci kısmı, insanlar giderek daha uzun mesafelerde verimli iletişim kurma ihtiyacını gördükçe, iletişim yöntemlerinde önemli ilerlemeler gördü. 1837'de İngiliz mucitler William Cooke ve Charles Wheatstone , Samuel Morse ve diğer mucitler Amerika Birleşik Devletleri'nde kendi versiyonları üzerinde çalışırken bile ilk ticari telgraf sisteminin patentini aldılar. Cooke ve Wheatstone'un sistemi, yeni trenlerin hızı daha karmaşık iletişim araçlarına ihtiyaç yarattığından, demiryolu sinyalizasyonu için kullanılacaktı.

   Bankalar ve sanayi finansörleri, dönem boyunca yeni öne çıkanların yanı sıra, sahiplerine ve yöneticilerine bağımlı bir fabrika sistemi haline geldi. 1770'lerde Londra'da bir borsa kuruldu; New York Menkul Kıymetler Borsası 1790'ların başında kuruldu. 

   1776'da, modern ekonominin kurucusu olarak kabul edilen İskoç sosyal filozof Adam Smith (1723-1790), Ulusların Zenginliği'ni yayınladı . İçinde Smith, serbest girişime, üretim araçlarının özel mülkiyetine ve hükümet müdahalesinin olmamasına dayanan bir ekonomik sistemi teşvik etti.

Çalışma şartları

   Britanya'da pek çok insan Sanayi Devrimi'nden önce kırsal alanlardan şehirlere taşınmaya başlamış olsa da, büyük fabrikaların yükselişi on yıllar boyunca küçük kasabaları büyük şehirlere dönüştürdüğü için bu süreç sanayileşmeyle çarpıcı biçimde hızlandı. Bu hızlı kentleşme, aşırı kalabalık şehirler kirlilikten, yetersiz sanitasyondan ve temiz içme suyu eksikliğinden muzdarip olduğundan önemli zorluklar getirdi.

   Bu arada, sanayileşme genel olarak ekonomik çıktıyı artırıp orta ve üst sınıfların yaşam standardını iyileştirirken bile, yoksullar ve işçi sınıfı insanlar mücadele etmeye devam etti. Teknolojik yeniliklerin yarattığı emeğin mekanizasyonu, fabrikalarda çalışmayı giderek daha sıkıcı (ve bazen tehlikeli) hale getirdi ve birçok işçi acınacak derecede düşük ücretler için uzun saatler çalışmak zorunda kaldı. Bu tür dramatik değişiklikler , Britanya'nın tekstil endüstrisindeki değişikliklere karşı şiddetli direnişleriyle tanınan “ Ludditler ” de dahil olmak üzere, sanayileşmeye karşı muhalefeti körükledi .

   Biliyor musun? "Luddite" kelimesi, teknolojik değişime karşı olan bir kişiyi ifade eder. Terim, protesto aracı olarak fabrikalara saldıran ve makineleri tahrip eden 19. yüzyılın başlarındaki bir grup İngiliz işçisinden türetilmiştir. Sözde Ned Ludd adında bir adam tarafından yönetiliyordu, ancak o bir uydurma figür olabilirdi.

   Önümüzdeki yıllarda, standartların altında çalışma ve yaşam koşullarına yönelik öfke , hem İngiltere'de hem de Amerika Birleşik Devletleri'nde, tümü çalışma yaşamını iyileştirmeyi amaçlayan yeni çocuk işçiliği yasalarının ve halk sağlığı düzenlemelerinin kabul edilmesinin yanı sıra işçi sendikalarının oluşumunu da hızlandıracak. sanayileşmeden olumsuz etkilenen sınıf ve yoksul vatandaşlar.

Amerika Birleşik Devletleri'nde Sanayi Devrimi

   Amerika Birleşik Devletleri'nde sanayileşmenin başlangıcı, genellikle son İngiliz göçmen Samuel Slater tarafından 1793'te Pawtucket, Rhode Island'da bir tekstil fabrikasının açılışına bağlanır. Slater, Richard Arkwright (su çerçevesinin mucidi) fabrikalarının açtığı değirmenlerden birinde çalışmıştı ve tekstil işçilerinin göç etmesini yasaklayan yasalara rağmen, Arkwright'ın tasarımlarını Atlantik'in ötesine taşıdı. Daha sonra New England'da birkaç başka pamuk fabrikası kurdu ve “Amerikan Sanayi Devrimi'nin Babası” olarak tanındı.

   Birleşik Devletler , Britanya'dan “ödünç alınan” yeniliklerin yanı sıra Eli Whitney gibi yerli mucitler tarafından teşvik edilen kendi sanayileşme yolunu izledi . Whitney'in 1793'te çırçır makinesi icadı, ülkenin pamuk endüstrisinde devrim yarattı (ve pamuk üreten Güney üzerindeki köleliğin hakimiyetini güçlendirdi).

   19. yüzyılın sonunda, sözde İkinci Sanayi Devrimi devam ederken, Amerika Birleşik Devletleri de tüm beraberindeki sorunlarla birlikte büyük ölçüde tarım toplumundan giderek daha fazla kentleşen bir topluma geçiş yapacaktı. 19. yüzyılın ortalarına gelindiğinde, sanayileşme Avrupa'nın batı kesiminde ve Amerika'nın kuzeydoğu bölgesinde iyice yerleşmişti. 20. yüzyılın başlarında, ABD dünyanın önde gelen sanayi ülkesi haline gelmişti.

   Tarihçiler, kesin zaman çizelgesi, dünyanın diğer bölgelerinin aksine neden İngiltere'de başladığı ve aslında bir devrimden çok kademeli bir evrim olduğu fikri de dahil olmak üzere sanayileşmenin birçok yönünü tartışmaya devam ediyor. Sanayi Devrimi'nin olumlu ve olumsuz yönleri karmaşıktır. Bir yandan, güvenli olmayan çalışma koşulları yaygındı ve kömür ve gazdan kaynaklanan kirlilik bugün hala mücadele ettiğimiz miraslar. Öte yandan, şehirlere geçiş ve giyim, iletişim ve ulaşımı daha uygun fiyatlı ve kitleler için erişilebilir hale getiren icatlar dünya tarihinin akışını değiştirdi. Bu sorulardan bağımsız olarak, Sanayi Devrimi dönüştürücü bir ekonomik, sosyal ve kültürel etkiye sahipti ve modern toplumun temellerinin atılmasında ayrılmaz bir rol oynadı.