Sahabeden Cafer (r.a), Hıristiyan Hükümdar'a (Necaşi) ne dedi?

   Peygamber Muhammed'in misyonunun ve yönteminin bazı önemli yönleri, arkadaşlarından biri olan Cafer ibn Abi Taalib'in, MS 616 yılında Afrika'daki Habeşistan'ın Hıristiyan hükümdarına yaptığı bir konuşmada belagatli bir şekilde sunulmuştur. Cafer, Kızıldeniz'i geçerek, putperest Mekkelilerin zulmünden Habeşistan'a sığınan bir grup ilk Müslümanın sözcüsüydü:

   "Ey padişah" dedi, "Biz cehalete batmış, putlara tapan, ölü hayvan etini yiyen, iğrenç şeyler yapan, akrabalarımızı ihmal eden ve komşularımıza zulmeden bir kavimdik ve güçlüler zayıfları ezerdi.

   "Allah bize içimizden, inişini, samimiyetini, doğruluğunu, güvenilirliğini ve dürüstlüğünü bildiğimiz bir elçi gönderdiğinde bu durumdaydık.

   "Bizi, tek gerçek ilah'a ibadet etmeye ve bizim ve atalarımızın Allah'tan başka taptığımız taşları ve putları reddetmeye çağırdı.

   "Doğru konuşmayı, bize emanet edilenleri yerine getirmemizi, akrabalarımıza bakmamızı, komşularımıza iyi davranmamızı, haramlardan sakınmamızı ve kan dökmememizi emretti.

   "Bizi, çirkin ve çirkin işlere girmekten, yalan söylemekten, yetim malı yemekten ve namuslu kadınlara sövmekten men etti.

   "Bize bir tek Allah'a kulluk etmemizi, O'na hiçbir şeyi ortak koşmamamızı, namazı, temizlik vergisini ödememizi ve oruç tutmamızı emretti.

"Onu doğru kabul ettik, ona inandık ve Allah'tan bize getirdiği mesaja uyduk..."

   Cafer'in Peygamber'in misyonu ve yöntemiyle ilgili konuşmasından, ilk vurguladığı şeyin Tevhid'in dünya görüşü, yani Tek Gerçek Tanrı'ya ibadet olduğunu görüyoruz. Doğru ve doğal bir yolda olmak için insanın ilk görevi, doğru bir Allah bilgisini ve inancını kazanmak veya yeniden kazanmaktır. Bu bilgiden, Tanrı'nın bilgeliğini ve yetkisini kabul etmeye gelecektir. Bundan doğru eylem yayılacaktır.

   Peygamber'in bireysel ve toplumsal dönüşümü sağlamadaki bu yönteminin bir göstergesi olarak , eşi Aişe'nin, Peygamber'in insanlara şarap içmeyin, zina ve zina etmeyin diye söze başlamadığını söylediği rivayet edilmektedir. Onlara Allah'ı ve ahireti anlatarak başladı, ta ki kendilerine kesin olarak inanıncaya kadar. Ancak o zaman onlara içki içmemelerini ve zina etmemelerini söyledi ve onlar da ona itaat ettiler. "Şarap içmemelerini veya zina etmemelerini söyleyerek başlasaydı, 'Onları asla terk etmeyeceğiz' derlerdi.

   Cafer'in konuşmasından, Hz. Peygamber'in doğruluk, iyilik, cömertlik, adalet gibi tüm tabiî ahlâkî faziletleri teşvik ettiğini öğreniyoruz. Ve yalan söyleme, edepsizlik, zina ve zina, cehalet ve zulüm gibi doğal olarak iğrenç olan tüm kötülükleri kınadı.

   Cafer'in Peygamber'in doğruluğuna dair şehadetleri de vardır. Muhammed peygamber olmadan önce de sonra da her zaman doğru sözlü ve güvenilir bir kişi olarak tartışılmaz bir üne sahipti. Bunun için sırasıyla Es -Saadiq ve Al-Amiin olarak biliniyordu.

    Aslında Hz . Âişe, Allah ondan razı olsun, "Onun karakteri Kur'an idi" denildiğinden beri, Peygamber'de misyon ve yöntem kaynaşmıştır. Peygamber'i reddetmek Kuran'ı reddetmektir ve Kuran'ı reddetmek, insanın tek hakiki İlahi hidayet kaynağını reddetmektir.

   Kuran'ın önemi ve Hz. Muhammed'in örneği, hangi zaman ve yerde yaşarsa yaşasın insan için geçerli ve tatmin edici bir dünya görüşü oluşturmada hayati bir rol oynamaktadır. Kuran, Allah'ın insanlığa nihai ve eksiksiz mesajı olduğundan ve Muhammed'den sonra bir peygamber olmayacağından, her yerde insanların Kuran'ın anlamını ve yaşamlarıyla olan ilişkisini keşfetmeleri veya yeniden keşfetmeleri özellikle önemlidir.

   İster kuzeyde ister güneyde, ister doğuda, ister batıda, ister gelişmiş ve gelişmiş denilen dünyada, ister gelişmemiş ve fakirleştirilmiş dünyada, ister erkek, ister kadın, ister genç, ister yaşlı olun, Kuran-ı Kerim sana bir mesaj. Aslında, bu sizin için mesajdır.

    Kuran, Tanrı'nın birliğini ve insanın yalnızca Tanrı'yı ​​tanıma ve ibadet etme görevine vurgu yapar. Kuran'a samimiyetle yaklaşırsak, insanın doğası, yaşamının amacı ve ona açık olan çeşitli seçimler ve kaderler hakkında asırlık soruları ortaya koymaktadır. Başka bir deyişle: Biz kimiz? Burada dünyada ne yapıyoruz? Ve buradan nereye gidiyoruz?