Efsane Boksör Muhammed Ali'nin Hayatı

    Muhammed Ali , orijinal adı Cassius Marcellus Clay, Jr. ( 17 Ocak 1942, Louisville , Kentucky , ABD - 3 Haziran 2016, Scottsdale , Arizona ), Amerikalı profesyonel boksör ve sosyal aktivist. Ali, dünya ağır siklet şampiyonluğunu üç ayrı durumda kazanan ilk dövüşçüydü; bu unvanı 19 kez başarıyla savundu.

Efsane boksör ve insan hakları savunucusu Muhammed Ali

    Cassius Marcellus Clay, Jr., Amerika'nın güneyinde, ayrı kamu tesislerinin olduğu bir dönemde büyüdü. Babası Cassius Marcellus Clay, Sr., reklam panoları ve tabelalar boyayarak bir eş ve iki oğluna destek oldu. Annesi Odessa Grady Clay, ev hizmetçisi olarak çalıştı.

    Clay 12 yaşındayken Louisville polis memuru Joe Martin'in vesayeti altında boksa başladı. Amatör saflarda ilerledikten sonra, 1960 Olimpiyat Oyunlarında 175 kiloluk bölümde altın madalya kazandı .Roma ve 11 zengin beyaz adamdan oluşan bir sendika olan Louisville Sponsoring Group'un rehberliğinde profesyonel bir kariyere başladı.

    Bir profesyonel olarak ilk dönemlerinde, Clay, yüzük becerilerinden çok çekiciliği ve kişiliğiyle saygı görüyordu. Çocuksu şiirler okuyarak ve “kelebek gibi uç, arı gibi sok” gibi kendini açıklayan ifadeler kullanarak, kavgalarına halkın ilgisini artırmaya çalıştı . Dünyaya “En Büyük” olduğunu söyledi, ancak boksun sert gerçekleri aksini gösteriyor gibiydi. Clay, sporun hayranlarını etkilediği kadar çileden çıkardı. Ellerini alışılmadık bir şekilde aşağıda tuttu, tehlikeden kaçmak ve sallamak yerine yumruklardan geri çekildi ve gerçek nakavt gücünden yoksun görünüyordu. En iyi oynadığı rakipler, asallarını çoktan geride bırakmış eski gaziler ve hiçbir zaman vasattan daha fazlası olmamış savaşçıların bir karışımıydı.. Bu nedenle, saflar, Clay'in bir rakibi nakavt etmeyi amaçladığı raundu tahmin ettiğinde sindiler ve bunu yaptığında yüzünü buruşturdular ve her yeni fetih hakkında övündüler.

    25 Şubat 1964'te Clay, Sonny Liston'a dünya ağır siklet şampiyonluğu için meydan okudu. Liston, döneminin en korkutucu ve güçlü dövüşçüsü olarak kabul ediliyordu. Clay ise azimli bir mazlumdu. Ancak spor tarihinin en büyük sürprizlerinden birinde, Liston altı raunt sonra çekildi ve Clay yeni şampiyon oldu. İki gün sonra Clay, Nation of Islam'ın öğretilerini kabul ettiğini açıklayarak boks camiasını bir kez daha şoke etti. 6 Mart 1964'te, ruhani akıl hocası İlyas Muhammed tarafından kendisine verilen Muhammed Ali adını aldı.

    Sonraki üç yıl boyunca Ali, boksu şimdiye kadar hiçbir boksörün yapmadığı kadar kapsamlı ve görkemli bir şekilde domine etti. 25 Mayıs 1965'te Liston'a karşı oynadığı rövanş maçından ilk rauntta nakavtla galip ayrıldı. Bunu Floyd Patterson, George Chuvalo, Henry Cooper, Brian London ve Karl Mildenberger'e karşı kazandığı zaferler izledi. 14 Kasım 1966'da Ali, Cleveland Williams ile dövüştü. Ali üç raunt boyunca 100'den fazla yumruk attı, dört kez yere yıkıldı ve toplam üç kez darbe aldı. Ali'nin Williams'a karşı kazandığı zaferi Ernie Terrell ve Zora Folley'e karşı kazandığı zaferler izledi.

    Ardından, 28 Nisan 1967'de Ali, dini inançlarını gerekçe göstererek, Vietnam'daki savaşın en yoğun olduğu dönemde ABD Ordusu'na yazılmayı reddetti.. Bu ret, Ali'nin 14 ay önce dile getirdiği açık sözlü ifadenin ardından geldi: “Onlarla Vietkong arasında bir tartışmam yok.” Birçok Amerikalı, Ali'nin tutumunu şiddetle kınadı. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çoğu insanın hala Güneydoğu Asya'daki savaşı desteklediği bir zamanda geldi . Ayrıca, herhangi bir biçimde savaşa karşı olan nitelikli vicdani retçiler için dini gerekçelerle askerlik hizmetinden muafiyetler mevcut olsa da , Ali İslami bir kutsal savaşa katılmaya istekli olacağını kabul ettiği için böyle bir muafiyet için uygun değildi .

    Ali'nin şampiyonluğu elinden alındı ​​ve üç buçuk yıl boyunca Amerika Birleşik Devletleri'ndeki her eyalet atletizm komisyonu tarafından dövüşmesi engellendi. Ayrıca, hakkında suç duyurusunda bulunuldu ve 20 Haziran 1967'de ABD silahlı kuvvetlerine katılmayı reddetmekten suçlu bulundu ve beş yıl hapis cezasına çarptırıldı. Kefaletle serbest kalmasına rağmen, mahkumiyetinin ABD Yüksek Mahkemesi tarafından dar bir usuli gerekçeyle oybirliğiyle bozulmasından önce dört yıl geçti.

    Bu arada, 1960'lar daha çalkantılı hale geldikçe, Ali'nin Amerikan toplumu üzerindeki etkisi büyüyordu ve o, muhalefet için bir paratoner haline geldi. Ali'nin Siyahların gururu ve Siyahların beyaz tahakküme karşı direnişi mesajı, sivil haklar hareketinin en uç noktasındaydı . ABD Ordusu'na katılmayı reddederek, "öldürmek için çok iyi bir nedeniniz yoksa, savaş yanlıştır" önermesini de savundu. Siyah aktivist Julian Bond'un daha sonra gözlemlediği gibi, “Muhammed Ali gibi kahraman ve sevilen bir figür ayağa kalkıp 'Hayır, gitmeyeceğim' dediğinde, bu tüm toplumda yankılandı.”

    Ekim 1970'de Ali'nin boksa dönmesine izin verildi, ancak becerileri aşınmıştı. 15 tur durmadan “dans etmesine” izin veren bacaklar artık onu ringin etrafında kesinlikle taşımadı. Refleksleri hala mükemmel olsa da artık eskisi kadar hızlı değildi. Ali, Jerry Quarry ve Oscar Bonavena'ya karşı ilk iki geri dönüş savaşında galip geldi. Ardından, 8 Mart 1971'de meydan okudu. Joe Frazier Ali'nin yokluğunda ağır sıklet şampiyonu oldu. “Yüzyılın Savaşı” olarak faturalandırılan tarihi boyutlarda bir mücadeleydi. Frazier oybirliğiyle 15 turluk bir kararla kazandı.

    Frazier'e kaybetmesinin ardından Ali, 8'i birinci sınıf rakiplere karşı olmak üzere arka arkaya 10 dövüş kazandı. Daha sonra, 31 Mart 1973'te, adında az bilinen bir savaşçı Ken Norton, 12 rauntluk üzücü bir karara giderken ikinci turda Ali'nin çenesini kırdı. Ali bir rövanşta Norton'u yendi. Bundan sonra ikinci kez Joe Frazier ile savaştı ve oybirliğiyle 12 turluk bir karar kazandı. Teknik açıdan bakıldığında, ikinci Ali - Frazier maçı, bokstan sürgün edildikten sonra muhtemelen Ali'nin ringdeki en iyi performansıydı.

    30 Ekim 1974'te Ali, 1973'te Frazier'ı tahtından indiren George Foreman'ı yenerek dünya ağır sıklet şampiyonu oldu. Dövüş ( Ali'nin "Rumble in the Jungle "ı ) Zaire'de ( şimdiki Demokratik Kongo Cumhuriyeti ) beklenmedik bir yerde gerçekleşti. Ali, Zaire halkı tarafından fetheden bir kahraman olarak karşılandı ve ağır sıklet unvanını geri kazanmak için Foreman'ı sekizinci rauntta nakavt ederek üzerine düşeni yaptı. Ali bu dövüşte, bir zamanlar eski büyük boksör Archie Moore tarafından kullanılan bir strateji kullandı. Moore bu manevraya "kaplumbağa" diyordu ama Ali buna "kaplumbağa-ip-bir-dop" adını vermişti. Bu strateji, Ali'nin çemberin etrafında hareket etmek yerine, Foreman'ın en ağır darbelerinden kaçınmak için uzun süreler boyunca iplere yaslanarak dövüşmeyi seçmesiydi.

    Sonraki 30 ay boyunca, şampiyon olarak popülaritesinin zirvesindeyken, Ali'nin cesur bir dövüşçü olduğunu ancak düşüşte olduğunu gösteren maçlarda dokuz kez savaştı. Bu nöbetlerin en dikkate değer olanı 1 Ekim 1975'te Ali ve Joe Frazier'in üçüncü kez savaşmak için Manila'nın 9,5 km dışında Filipinler'de bir araya geldiklerinde meydana geldi. Birçok kişi tarafından tüm zamanların en büyük ödüllü dövüşü olarak görülen ( “Thrilla in Manila ” ), Frazier'in köşesi 14 acımasız turdan sonra maçı durdurduğunda Ali galip ilan edildi.

    Ali'nin ring kariyerinin son performansları muhteşemdi. Unvanını 1978'de, Olimpiyat altın madalyası sahibi acemi bir boksör olan ancak sadece yedi profesyonel maça çıkan Leon Spinks'e kaptırdı. Yedi ay sonra Ali, Spinks'e karşı 15 rauntluk bir zafer kazanarak unvanını geri aldı. Daha sonra boksu bıraktı ancak iki yıl sonra akıllara durgunluk veren bir şekilde geri döndü ve 11 raunt sonra durdurulan bir maçta Larry Holmes'un ellerinde korkunç bir dayak yedi. Ali'nin kariyerinin son ring müsabakası 1981'de Trevor Berbick'e karşı aldığı bir karar mağlubiyetiydi.

    Ali'nin boks tarihindeki yeri, gelmiş geçmiş en büyük dövüşçülerden biri olarak güvende. 56 galibiyet ve 5 mağlubiyetle 37 nakavtla elde ettiği son rekoru başkaları tarafından eşleştirildi, ancak rakiplerinin kalitesi ve ilk sezonundaki hakimiyet tarzı onu boksun ölümsüzleriyle bir platoya yerleştirdi. Ali'nin en somut halka varlıkları hız, mükemmel ayak hareketleri ve yumruk atma yeteneğiydi. Ama belki de daha da önemlisi, cesaretine ve büyük bir dövüşçü olmak için gereken diğer maddi olmayan şeylere sahipti.

    Ali'nin sonraki yıllarına fiziksel düşüş damgasını vurdu. Kafasına aldığı darbeler nedeniyle beyninde oluşan hasar, konuşma bozukluğuna, hareketlerde yavaşlamaya ve Parkinson sendromunun diğer semptomlarına neden oldu . Bununla birlikte, durumu kronik ensefalopatiden veya dementia pugilistica'dan ( dövüşçülerde yaygın olarak "sarhoş" olarak anılır ) farklıydı, çünkü yaralanmanın neden olduğu entelektüel eksikliklerden muzdarip değildi .

    Ali'nin dini görüşleri de zamanla gelişti. 1970'lerin ortalarında ciddi bir şekilde Kuran'ı incelemeye başladı ve Ortodoks İslam'a döndü. İlyas Muhammed'in öğretilerine ( örneğin, beyazların “şeytan” olduğu ve cennet veya cehennemin olmadığı ) daha önceki bağlılığının yerini, tüm insanları manevi bir kucaklama ve kendi öbür dünyası için hazırlama aldı. 1984'te Ali, ayrılıkçı doktrin aleyhine alenen konuştu. Louis Farrakhan, “Öğrettiği şey bizim inandığımız şey değil. Karanlıkta mücadele ettiğimiz zamanı ve içimizde bir kafa karışıklığı zamanını temsil ediyor ve biz bununla hiç ilişkilendirilmek istemiyoruz. ”

    Ali, 1986'da dördüncü karısı Lonnie ( kızlık soyadı Yolanda Williams ) ile evlendi. Çoğu, Ali'nin çok düşkün olduğu ilgi odağından kaçınan dokuz çocuğu vardı. Ancak kızlarından biri,Profesyonel bir boksör olarak kariyerine devam eden Laila Ali, 1999 - 2007 yılları arasında çıktığı 24 maçta mağlubiyet almadan çeşitli ağırlık sınıflarında birçok şampiyonluk elde etti.

    1996 yılında Ali, Atlanta, Georgia'da düzenlenen XXVI Olimpiyat Oyunlarının başlangıcında Olimpiyat meşalesini yakmak üzere seçildi. Görünüşüne eşlik eden iyi niyet, onun dünyanın en sevilen sporcularından biri olarak statüsünü doğruladı. Hayatının 1964'ten 1974'e kadar olan dramatik dönemi, Will Smith'in boksörü canlandırdığı Ali ( 2001 ) filminin temelini oluşturdu. Hayat hikayesi, kariyeri boyunca yapılan ses kayıtlarını ve ona yakın olanlarla yapılan röportajları içeren I am Ali ( 2014 ) adlı belgesel filmde anlatılmıştır. Ayrıca, Ken Burns tarafından yönetilen What's My Name ( 2019 ) Muhammad Ali ( 2021 ) belgesel dizisine de konu oldu. Ali, 1990 yılında Uluslararası Boks Onur Listesi'nin açılış sınıfının bir üyesiydi ve 2005 yılında Başkanlık Özgürlük Madalyası ile ödüllendirildi.