İsra ve Mirac: Hazreti Muhammed'in Mucizevi Gece Yolculuğu

   İsraa ve Miraç, Hz. Muhammed'in bir gecede Mekke'den Kudüs'e yaptığı mucizevi yolculuğun iki bölümünü ve ardından göğe yükselişini ifade eder.

   İsra, Kuran'da İsra Suresi'nde bahsedildiği gibi, Hz. Muhammed ( s.a.v. )'in Mekke'den Kudüs'e - özellikle Kudüs'teki Mescid-i Aksa'ya - mucizevi bir gece yolculuğuna atıfta bulunan Arapça bir kelimedir .

   Mirac'ın, onun göğe yükselişi olduğuna inanılır. Bazı hadis alimlerine göre bu yolculuğun Receb'in 27'sinde oldoğudur.

İsra ve Miraç mucizesi nedir? Ne zaman ve nasıl gerçekleşmiştir?

   Aşağıda, bu yolculuğa atıfta bulunan Kur'an'dan 17. surenin ilk ayeti olan İsraa'nın çevirisi ve ardından ayetin Seyyid Ebul Ala Mevdudi tarafından ayrıntılı bir açıklaması yer almaktadır.

   Kendisine bazı ayetlerimizi gösterelim diye kulunu geceleyin Mescid- i Haram'dan ( Mekke'deki ) daha ötedeki Mescid'e ( Kudüs'teki ) -ki çevresini bereketlendirdiğimiz- götüren O'dur . Gerçekten O, her şeyi işiten, her şeyi görendir. ( Kuran 17:1 )

    Bu, Miraç ( Göğe Yükseliş ) ve İsra' ( Gece ​​Yolculuğu ) olarak bilinen olaya bir göndermedir. Geleneklerin çoğuna ve özellikle sahih olanlara göre bu olay Hicret'ten bir yıl önce gerçekleşti . Bununla ilgili ayrıntılı raporlar Hadis ve Siyer eserlerinde bulunur ve yirmi beş kadar sahabeden rivayet edilmiştir. En kapsamlı raporlar Anas ibn Malik, Malik ibn Sa'sa'ah, Abu Dharr al-Ghifari ve Abu Hurayrah'dan gelenlerdir. Ömer, Ali, Abdullah ibn Mes'ud, Abdullah ibn Abbas, Ebu Sa'id el-Hudri, Huzeyfe ibn el-Yeman ve 'Aişe, diğer sahabeler arasında nakletmiştir. 

   Kuran burada sadece Peygamber'in Kabe'den Kudüs'teki mescide götürüldüğünden bahseder ve yolculuğun amacının Allah'ın "ona bazı ayetlerini göstermesi" olduğunu belirtir. Bunun ötesinde Kuran hiçbir ayrıntıyla ilgilenmez. Ancak hadis rivayetlerine göre Cebrail, Peygamber'i geceleyin Kabe'den bir Burak üzerinde Kudüs'teki mescide götürdü.* Peygamber, Kudüs'e vardığında diğer Peygamberlerle birlikte namaz kıldı. ( El-Nesa'i, Sunan , K. al-Salah, 'Bab Fard al-salah ve Zikr Ikhtilaf en-Naqilin ...' ) Cebrail onu semaya çıkardı ve Hz. Muhammed ( s.a.v. ) farklı gök kürelerinde birkaç büyük Peygamberle tanıştı. ( Bkz. al-Nesa'i, Sunan, K. al-Salah, 'Bab Fard al-Salah' ) Sonunda, göklerin en yüksek noktasına ulaştı ve İlahi Varlık deneyimiyle lütuflandı. 

   Bu vesileyle Peygamber , namazın günde beş kez farz olduğu dahil olmak üzere bir dizi direktif aldı. ( El-Buhari, K. Menaqib al-Ansar, 'Bab al-Mi'rac; K. al-Tevhid, 'Bab Kallama Musa Taklima ' ) Daha sonra Peygamber göklerden Kudüs'e döndü ve oradan Mekke'deki Mescid-i Haram'a. Peygamber'in de bu vesileyle Cennet ve Cehennem'i gözetleme imkânına sahip olduğu konu ile ilgili çok sayıda rivayette mevcuttur. ( Al-Buhari, K. al Salah, 'Bab Kayfa Furidat al-Salah fi al-İsra ' ve İbn Hişam, Sirah, cilt I, s. 404 )

   Hatırlanacağı gibi, sahih rivayetlere göre Peygamber , ertesi gün Mekke'deki insanlara bu olağanüstü yolculuğun olaylarını anlattığında, kafirler bu rivayetin tamamını son derece eğlenceli bulmuşlardır. ( Müslim, K, el-İman, 'Bab Zikr el-Masih ibn Maryam' ) Aslında, hesabın son derece olağanüstü doğası nedeniyle bazı Müslümanların inancı bile sarsıldı. ( Bkz. İbn Hişam, Sirah , cilt I, s.398 ve el-Kurtubi, surenin 1. ayeti hakkında yorumlar. )

   Hadis tarafından sağlanan olayın ayrıntıları Kuran hesabını tamamlar. Ancak tüm bu ek bilgileri Kuran'a aykırı olduğu gerekçesiyle reddetmek için hiçbir neden yoktur. Bununla beraber, bir kimse tam olarak ikna olmazsa ve dolayısıyla hadiste mirâc ile ilgili bazı detayları doğru kabul etmezse, kafir sayılmamalıdır. Bilakis bir kimse, Kur'an'da kesin olarak zikredilen hesabın herhangi bir kısmını açıkça inkar etse, İslamiyet'in dışına çıkmış sayılacaktır.

   Bu yolculuğun doğası neydi? Peygamber zamanında mı olmuştur? Uyuyor muydu yoksa uyanıkken mi? Gerçekten fiziksel anlamda bir yolculuğa mı çıktı, yoksa kendi yerinde kalırken ruhsal bir vizyona mı sahipti? Bize göre bu sorular bizzat Kur'an metniyle çözülmüştür. 

   Açılış cümlesi: "Kulunu geceleyin Mescid-i Haram'dan daha uzak mescide götüren Allah'ın şanı yücedir..." ( 1. ayet ) bunun, Allah'ın sonsuz kudretiyle meydana gelen olağanüstü bir olay olduğuna işaret eder. Zira, olayla ilgili olarak zikredilen türden şeyleri, rüyada veya sezgi yoluyla idrak edebilmek, çok açık bir şekilde, şu ifadeyle ön plana çıkarılacak kadar harika değildir: gece hizmetçisi..." ; Allah'ın her türlü noksan ve kusurdan uzak olduğunu ilân etmeye varan bir ifade. 

   Böyle bir ifadenin amacı, yalnızca Tanrı'nın insanın bir rüya sırasında vizyonlara sahip olmasını veya sezgisel olarak bilgi almasını sağlama gücüne sahip olduğunu doğrulamak olsaydı kesinlikle hiçbir anlam ifade etmeyecekti. Bize göre, deneyimin veya bir rüya vizyonunun sözleri gerçek bir yolculuktu ve söz konusu gözlem görsel bir gözlemdi. Her şey, gerçeklerin Peygamber'e açıklanması Tanrı'nın iradesine bağlıydı.

   Şimdi konuyu dikkatle ele alalım. Peygamber'in Allah'ın kudretiyle Mekke'den Kudüs'e gittiğini ve sonra geceleyin ( tabii ki uçak benzeri hiçbir şey kullanmadan ) Mekke'ye döndüğünü Kuran'da açık bir şekilde bildirmektedir. 

   Şimdi, bunun mümkün olduğuna inanıyorsak, geleneksel kaynaklarda bahsedilen olayın ek ayrıntılarını doğası gereği imkansız olarak reddetmek için hangi gerekçe olabilir? Bazı eylemlerin mümkün olduğunu ve diğerlerinin olasılık aralığının ötesinde olduğunu bildiren ifadeler, bu eylemlerin, kendilerine bahşedilen doğal güçleri kullanarak yaratıklar tarafından gerçekleştirildiği kabul edilirse anlaşılabilir.

   Ancak Allah'ın kudreti dışında bir şey yaptığı açıkça ifade edildiğinde, bu fiillerin olabileceğine dair herhangi bir şüphe ancak Allah'ın her şeye gücü yettiğine inanmayanlar tarafından kabul edilebilir.

   Hadisleri bu şekilde reddedenler, bu olayla ilgili rivayetlere çeşitli itirazlarda bulunurlar. Bu itirazlardan sadece ikisinin dikkate değer olduğu anlaşılıyor.

   İlk olarak, Yükseliş ile ilgili hadislerin içeriğinin, Tanrı'nın belirli bir yerle sınırlı olduğunu ima ettiği iddia edilmektedir. Zira böyle olmasaydı, Allah'ın varlığını tatması için Peygamber'i nakletmeye gerek kalmayacaktı. İkincisi, Peygamber'in Cenneti ve Cehennemi gözlemlemeye ve henüz Allah tarafından yargılanmadıkları halde günahlarından dolayı cezalandırılan insanları görmeye muktedir olup olmadığı şüphelidir. Nasıl oluyor da herkesin yargılanacağı o Gün gelmeden insanlar azaba maruz kalıyor?

   Bununla birlikte, bu itirazların her ikisi de çok az öz taşır, İlk itiraz, Yaradan sonsuz olmasına ve hem zamanı hem de mekanı aşmasına rağmen, yaratıklarıyla ilgili olarak sonlu araçlara başvurması gerektiği gerekçesiyle reddedilmelidir. Ve zaman-mekan sınırlamaları ile sınırlandırılmıştır. Bunun nedeni, insanın doğasında var olan sınırlamalardır. 

   Bu nedenle, Tanrı yaratıklarıyla konuştuğunda, Kendi konuşması konuşmada kullanılan araçları aşsa bile, onların anlayabileceği aynı iletişim araçlarını zorunlu olarak kullanır. Aynı şekilde Allah, bir kimseye geniş hükümranlığının alametlerini göstermek istediğinde, onu belli yerlere götürür ve riayet etmesi gerekenleri müşahede etmesini sağlar. Çünkü evreni Tanrı'nın görebileceği şekilde görmek insanın gücünün ötesindedir. 

   Allah'ın orada var olan bir şeyi gözlemlemek için bir yeri ziyaret etmesine ihtiyacı olmadığı halde, insanın buna ihtiyacı vardır. Aynı şey Yaradan ile doğrudan bir karşılaşma için de geçerlidir. Tanrı belirli bir yerle sınırlı olmamakla birlikte, insanın Varlığının ışıltısının odaklanabileceği tanımlanmış bir yerde O'nun varlığını deneyimlemesi gerekir. Çünkü Allah'a O'nun sınırsızlığında rastlamak insanın gücünün ötesindedir.

   Şimdi ikinci itirazı ele alalım. Peygamber'e gösterilen nesnelerin sembolik formda belirli gerçekleri temsil etmesi gibi basit bir nedenden dolayı bu da yanlıştır. Örneğin, yaramaz bir ifade, geldiği küçük delikten geri dönemeyen şişman bir öküz tarafından alegorik olarak temsil edilmiştir. ( Bkz. İbn Kesir, Tefsir, Beni İsrail üzerine yorumlar 17:1. ) Veya zinaya düşkün kişilerle ilgili diğer alegori - taze, temiz et varken çürük et yemeyi tercih ettikleri. ( Loc.cit; ayrıca bkz. İbn Hişam, cilt 1 sayfa 406. ) Aynısı, günahkarların Sonraki Yaşamda maruz kalacakları cezalar için de geçerlidir - bunlar, Gelecek Yaşamda maruz kalacakları acıların önceden tahmin edilen temsilleridir. 

   Miraç ile ilgili takdir edilmesi gereken en önemli nokta, her Peygamber'in -kendi konumu ve misyonuna uygun olarak- Allah'ın gökler ve yer üzerindeki hakimiyetini gözlemleyebildiği bir tecrübe türüne ait olmasıdır. İnsanoğlunun normal görüşünün önündeki maddi engeller kaldırıldığında, Peygamberlerin başkalarını imana davet etmeleri gereken gerçekleri, Gayb'a imanın bir parçası olarak fiziksel olarak görmek mümkün hale gelir. 

   Bu, Peygamberleri salt spekülatif filozoflardan ayırmak için yapılır. Bir filozof için' 'nin iddiaları spekülatif nedene dayanmaktadır ve bu nedenle esasen varsayımsaldır. Bir filozof kendi gerçek konumunu -filozofun konumunu- tanırsa, iddialarının doğruluğuna tanıklık etmekten çekinirdi. Oysa Peygamberlerin söyledikleri, onların doğrudan bilgi ve gözlemlerine dayanmaktadır. Açıkladıkları her şeyin kendilerinin doğrudan algıladıkları gerçekler olduğuna tam bir inançla başkalarının önünde tanıklık edebilirler.

Not:

* Burak, Peygamber'in Mekke'den Kudüs'e ve sonra göğe yaptığı gece yolculuğunda bindiği göksel atın adıdır.